63 dni chwały

W upamiętnieniu ofiar Powstania Warszawskiego Prezydentowi Łomży Mariuszowi Chrzanowskiemu i Wicestaroście Łomżyńskiemu Lechowi Szabłowskiemu towarzyszyli m.in. Poseł na Sejm RP Bernadeta Krynicka, Przewodniczący Rady Miejskiej Łomży Wiesław Grzymała oraz przedstawiciele wojska.

O godz. 17:00 na Starym Rynku mieszkańcy naszego miasta, wzorem lat ubiegłych, oddali hołd powstańcom warszawskim wspólnie odśpiewując hymn państwowy i układając się w żywy symbol Polski Walczącej. Wśród nich był Honorowy Obywatel Łomży Mieczysław Bruszewski ps. Pudel, uczestnik Powstania Warszawskiego. W sierpniu 1944 r. walczył on na Woli i Starym Mieście w plutonie 1908 AK-NOW - Oddziale Specjalnym „Juliusz”, zwanym „Tygrysami Woli”, broniąc m.in. do końca ostatniego wejścia do kanałów. Za swoją postawę jeszcze w czasie II wojny światowej odznaczony został Krzyżem Virtuti Militari V klasy.
Natomiast o godz. 18:00 w Katedrze Łomżyńskiej odprawiona została Msza święta w intencji poległych w Powstaniu Warszawskim.

1 sierpnia 1944 r. do walki stanęło około 50 tys. powstańców, jednakże uzbrojony był tylko co 10 z nich. Pozostali mogli liczyć jedynie na broń zdobyczną lub przejętą po poległych kolegach. Przeciwnik w łącznej sile około 50 tys. niemieckich żołnierzy, żandarmów i policjantów dysponował miażdżącą przewagą uzbrojenia, posiadając czołgi, samoloty, pociągi pancerne, artylerię, miotacze min oraz dużą ilość broni maszynowej. Mimo początkowych sukcesów powstańców, przeważające siły wroga, brak wody, żywności i amunicji doprowadziły do podpisania 2 października 1944 r. aktu kapitulacji powstania. W jego trakcie poległo około 16 tys. powstańców i około 150 tys. ludności cywilnej. Tysiące osób zostało rannych. Około 650 tys. ludności cywilnej zostało wywiezione z Warszawy do obozu przejściowego w Pruszkowie, a stamtąd 150 tys. do przymusowej pracy w Niemczech, a 50 tys. do obozów koncentracyjnych. Wojska niemieckie poniosły straty: 10 tys. poległych, 7 tys. zaginionych, 9 tys. rannych. By zrozumieć w pełni przyczyny wybuchu Powstania Warszawskiego oraz stopień determinacji walczących o wolność mieszkańców stolicy, należy uświadomić sobie jak wielkiej opresji poddana była Warszawa w latach okupacji. Łączne straty ludności Warszawy w latach 1939-1944 wyniosły około 850 tys. osób, w tym ok. 170 tys. zginęło w czasie powstania, pozostałe ofiary były zaś wynikiem systematycznego i bezwzględnego procesu eksterminacji mieszkańców Warszawy trwającego przez cały okres okupacji hitlerowskiej.
tekst na podstawie opracowania Stowarzyszenia Pamięci Powstania Warszawskiego 1944