Uchwałą nr 494/LIII/22 z dnia 27 kwietnia 2022 r. Rada Miejska Łomży przyjęła Gminny Program Opieki nad Zabytkami Miasta Łomża na lata 2022-2025.
więcej
Pierwotnie ratusz stał na środku rynku, jednak w wyniku wielokrotnych zniszczeń został rozebrany. Nowy, stojący do dziś, usytuowano we wschodniej pierzei rynku. Ratusz, zaprojektowany przez Aleksandra Groffe, został zbudowany w latach 1822 – 1823. Dziesięć lat później od strony wschodniej dobudowano oficyny według projektu Teodora Bogumiła Seyfrieda, dzięki czemu powstał prostokątny dziedziniec. Piętrowa, klasycystyczna budowla została postawiona na planie prostokąta. Jej fasada jest pięcioosiowa, natomiast zryzalitowana część środkowa przechodzi w czworoboczną wieżyczkę. Początkowo przykrywała ją półkolista kopuła, która już wróciła na swoje historyczne miejsce w ramach aktualnie realizowanej odbudowy Starego Ratusza. Istniejąca od kilku dziesięcioleci żeliwna balustrada nie jest przewidywana w nowym projekcie.
więcej
Neobarokowy budynek wzniesiono w latach 1907 – 1909 według projektu inżyniera i kierownika Wy-działu Budowlanego Rządu Gubernialnego w Łomży, Franciszka Przecławskiego.
więcej
Wg „Kalendarza Łomżyńskiego na rok 1904” autorem projektu architektonicznego był Feliks Nowicki.
więcej
Po kilku latach budowy został otwarty i poświęcony 31 sierpnia 1935 r. Odbywały się w nim spotkania diecezjalne. Po II wojnie światowej był siedzibą Domu Kultury, kina „Październik”, biblioteki i muzeum.
więcej
Wybudowany w ostatniej dekadzie XIX w. Był utrzymywany przez Towarzystwo Dobroczynności któremu plac pod budynek ofiarował Juliusz Kisielnicki. W 1898 r. w jego pomieszczeniach otwarto Wystawę Sztuk Pięknych.
więcej
Oddany do użytku w 1903 r. Był utrzymywany przez gminę żydowską i służył jej mieszkańcom. Po II wojnie światowej oddano go na potrzeby szkolnictwa.
więcej
Ta pochodząca z pierwszych lat XIX wieku nekropolia łączy w sobie trzy cmentarze: rzymskokatolicki, ewangelicko-augsburski i prawosławny. Ze względu na zachowane cmentarne nagrobki i pomniki porównywany jest do warszawskich Powązek. Tu spoczywają szczątki min.: Jakuba Wagi autora "Flory Polskiej", pisarza Feliksa Bernatowicza, czy poety Jana Kulki
więcej
Na pocztówce widok od ul. Giełczyńskiej. Budynek neoklasycystyczny wybudowany w 1925 r. według projektu architekta Zdzisława Świątkowskiego. Usytuowany jest na południe od katedry.
więcej
Budynek parterowy wzniesiono w 1905 r. jako Dom Ludowy. W okresie międzywojennym, w latach 1922-1924 został rozbudowany i znalazła w nim siedzibę, powstała wcześniej w 1919 r. Szkoła Miernicza.
więcej
Budynek, wg projektu Feliksa Łowickiego, wzniesiono w latach w 1910-1912 jako siedzibę Oddziału Banku Państwa Rosyjskiego. Bank, wybudowany w stylu neorenesansowym na planie prostokąta, jest trzykondygnacyjny, z wysokimi suterenami oraz niższymi łącznikami po bokach. Obecnie jest siedzibą Kredyt Banku S.A. Oddział w Łomży
więcej
Budynek, wg projektu Feliksa Łowickiego, oddano do użytku w 1914 roku. Po I wojnie światowej mieściło się tu gimnazjum męskie.
Budynek jest wczesnomodernistyczny, trzykondygnacyjny, przez cały okres swej historii związany ze szkolnictwem. Od roku szkolnego 1917/1918 był siedzibą Gimnazjum Męskiego.
Początkowe Gimnazjum Żeńskie, następnie siedziba Gimnazjum Męskiego, obecnie Zespołu Szkół Ogólnokształcących.
więcej
Gimnazjum zostało wzniesione między 1898 a 1906 r. wg projektu architekta Feliksa Nowickiego, w stylu neorenesansowym.
więcej
W 1838 r. wytyczono nowy Plac Poprawczy, zwany następnie Placem Pocztowym. Głównym budynkiem jest poczta zbudowana w latach 1843-44, najprawdopodobniej według projektu Ludwika Jocza.
więcej
Park otoczony ulicami: Wojska Polskiego, Ogrodową, Nowogrodzką i Glogera. Został założony w 1842 r. jako miejski ogród spacerowy. Po kilku latach, gdy ogród zaczął podupadać zatrudniono ogrodnika.
więcej
W XVI wieku prowadziła do zamku. Została uregulowana w latach dwudziestych XIXw. Ze względu na przeznaczenie stawianych tam budynków można ją było określać jako ulicę „finansowo-bankową".
więcej
Została wytyczona w 1836 roku, w ramach planu regulacji południowo -za-chodniej części miasta. Po ustanowieniu Łomży miastem gubernialnym, wytyczono Plac Soborny (obecnie Pl. Jana Pawła II) i wybudowano cerkiew (od 1917 r. kościół katolicki, w II Rzeczpospolitej kościół garnizonowy).
więcej
Jedna z bardziej znanych ulic w Łomży — między Starym Rynkiem i Placem Kościuszki. Do wybuchu n wojny światowej miała charakter handlowo-usługowy.
więcej
Podobnie jak dawniej jest prostokątnym placem, z którego wszystkich rogów wychodzą prostopadłe ulice. Głównym budynkiem Starego Rynku jest ratusz. Pierwotny ratusz znajdował się pośrodku rynku. Obecny usytuowany jest w części wschodniej. Został wybudowany w latach 1822-1823 wg projektu architekta Aleksandra-Groffe, przebudowywany w II połowie XIX i XX w.
więcej
KOŚCIÓŁ O. O. KAPUCYNÓW, ul. Krzywe Koło. Kapucyni zostali sprowadzeni do Łomży w roku 1763 przez Józefa Konstantego Trzaskę, kanonika płockiego i proboszcza kleczkowskiego. Kościół pod wezwaniem Matki Boskiej Bolesnej budowano w latach 1781-1798 wg projektu architekta Tańskiego.
więcej