Na 21 posiedzeniu w dniu 14 czerwca 2004 roku
Wiadomość przeniesiona do archiwum
Komisja realizowała nastepujący porząek:
1.
Przyjęcie protokołu z poprzedniego posiedzenia.
2.
Zajęcie stanowiska w sprawie:
• Skargi Pana Witolda Mucharskiego na Prezydenta Miasta
• Zażalenia Pana R. Tomczyńskiego
3.
Zajęcie stanowiska w sprawie Informacji o realizacji uchwał Rady podjętych w I kwartale 2004 roku /druk nr 289/.
4.
Sprawy różne.
Ad. 1
Komisja nie zgłosiła uwag do protokołu z poprzedniego posiedzenia i przyjęła go jednogłośnie 4 głosami za.
Ad. 2
Przewodniczący wprowadzając do tematu przedstawił treść pisma z Urzędu Wojewódzkiego dot. odpowiedzi na skargę Pana Mucharskiego, w którym wojewoda sugeruje udzielenie odpowiedzi w formie uchwały Rady. Następnie wyjaśnił, że odpowiedź została udzielona nie po interwencji Wojewody, ponieważ stanowisko Komisja przyjęła 17 maja, natomiast samo pismo wysłano 27maja.
Przystępując do dyskusji Komisja udzieliła głosu Panu Mucharskiemu.
Pan Witold Mucharski zabierając głos wyjaśnił, że wszystkie jego jednoznaczne, nie zawsze jednak zrozumiałe działania wynikają z braku profilaktyki w Łomży, bardzo dużej ilości profilaktyków i młodych ludzi, zdominowania tych profilaktyków przez nieumiejętnych ludzi, którzy zwą się profilaktykami, bo posiadają jakieś zaświadczenia, albo są to anonimowi alkoholicy, którzy uzurpują sobie działania do profilaktyki I oraz II stopnia, a są to osoby, które leczą się z alkoholizmu. Innym powodem jest to i siebie tu też ma na myśli, iż są profilaktycy z doświadczeniem, z wysokimi kwalifikacjami. Zwrócił następnie się do Komisji z prośbą, że jeżeli ma wpływ na inne Komisje, by miał możliwość powiedzenia o profilaktyce szerzej. W chwili obecnej były jakieś rozmowy, podchody, on natomiast występuje z pismami, które praktycznie są niepotrzebne, ponieważ on swoje miejsce widzi jako społeczny pracownik w profilaktyce łomżyńskiej. Złożył Panu Prezydentowi na piśmie, jak również osobiście propozycje współpracy i nie otrzymał propozycji. Prosi Komisję, by pismo jego przedstawić na sesji i zająć stanowisko, a jemu dać możliwość działania w profilaktyce, jednak nie na zasadzie wkalkulowania go w grono doradcze, bądź specjalistów, ale by sam mógł realizować pomysły zawarte w profesjonalnej profilaktyce.
Pan Zbigniew Lipski zabierając głos zwrócił uwagę, że temat ten poruszany jest już od dość dawna i przewija się w dyskusjach na temat profilaktyki. Poprosi więc Pana Mucharskiego o odpowiedź na pytanie, kto przeszkadza mu pracować i prowadzić tę działalność. Czy jest tak, że Pan Mucharski chce pracować, a Prezydent mu przeszkadza, czy inne mechanizmy przeszkadzają mu w pracy społecznika? Jaka jest ta główna przeszkoda?
Pan Witold Mucharski wyjaśnił, że nie jest to prosta odpowiedź. On jest osobą, która się zna. Nie jest odpowiedzią odpowiedź na pytanie, kto przeszkadza, ale jaka jest profilaktyka w Łomży. Z odpowiedzi na to pytanie i pokazanie faktycznego stanu profilaktyki wynikną dalsze działania, które są niezbędne. Jaka jest profilaktyka, to napisał kiedyś Ożywić łomżyńską profilaktykę. Napisał nieprofilaktyczny program Debata, który wdraża się obecnie w szkołach. Program, który został przesłany odgórnie. Podziękował radnemu Lipskiemu, że złapał problem, który przedstawiał na sesji, gdy mówił o profilaktyce I-II-III stopnia. Zwrócił następnie uwagę, że profilaktykę w szkołach podstawowych i gimnazjach wprowadzają ludzie nieprzygotowani, z niewłaściwą postawą, co jest ze szkodą dla dzieci i młodzieży. On widzi profilaktykę w tym ujęciu, o którym dowiedział się studiując w Warszawie, która jako integralna jest nową i on był pierwszym rocznikiem kończącym tego typu studia. Jego zdaniem na profilaktykę należy spojrzeć inaczej i jemu przeszkadza amatorszczyzna, nieznajomość spraw przez ludzi, którzy kierują profilaktyką. Jako przykład podał, że program związany z profilaktyka w Urzędzie zatwierdza osoba, która skończyła szkołę drzewną, nieposiadająca nawet przygotowania pedagogicznego, bądź skończyła jakiś kurs.
Pan Zbigniew Lipski zabierając ponownie głos stwierdził, że jego pytanie było zadane świadomie, czytał bowiem opracowanie Pana Mucharskiego i aby ono „chwyciło” Pan Mucharski powinien do niego przekonać osoby, które tym się zajmują. Zwrócił uwagę następnie, że jest to posiedzenie komisji Rewizyjnej i jeżeli na tym posiedzeniu słyszałby, że Pan Mucharski ma pomysły, a w ich realizacji przeszkadza Prezydent, wówczas zwróciłby uwagę Prezydentowi, że Pan posiada propozycje, a Prezydent mu przeszkadza, prosi więc o wyjaśnienie, co jest tego przyczyną. Natomiast dotychczasowej wypowiedzi nie wyciąga takiego wniosku.
Pan Witold Mucharski zabierając ponownie głos wyjaśnił, że sprawami profilaktyki w mieście zajmuje się Pan Prezydent Choiński, który nie zna się na profilaktyce. Jest amatorem i posługuje się ciałem doradczym, w którym być może są ludzie, którzy znają się na profilaktyce. Dodał, że on nie będzie wskazywał, kto jest winien, on może wskazać przyczyny, dlaczego tak, a nie inaczej zachowuje się młodzież. Jego podstawowym pytaniem jest dlaczego nie wykorzystuje się jego wiedzy?
Pan Przewodniczący zabierając glos w dyskusji przytoczył zapis z pisma Prezydenta, w którym Prezydent Choiński cały czas sugeruje Panu Mucharskiemu spotkania z pedagogami szkolnymi i z tego co zrozumiał z wypowiedzi Pan chce się spotykać z tymi ludźmi. Pyta więc czy takie spotkanie się odbywało i czy mógł na tym spotkaniu przedstawić swój program.
Pan Mucharski zabierając głos wyjaśnił, że nie został zrozumiany przez Komisję, bowiem swój program może on przeprowadzić w szkole i zarobić określone środki. On jednak nie mówił o programie. Nie chodzi o to, że on jako cywilna osoba może spotykać się z tą, czy inna osobą. On nie może poddać się ocenie, on zmierza do tego, by inaczej podejść do problemu profilaktyki i chciałby znaleźć się w tych kręgach, które decydują z mocy ustaw. Wówczas będzie miał inny głos i może pójść z Panem Prezydentem, najpierw jednak musi znaleźć się gremium, które zatwierdzi jego program. Gremium te musi oddziaływać na profilaktykę w mieści i nie może to być gremium przypadkowych ludzi, których nazwie się doradcami.
Pan Przewodniczący zabierając głos zwrócił uwagę, że tematem profilaktyki zajmuje się Komisja Rodziny Opieki Społecznej i Zdrowia i w posiedzeniu, które zajmowało się Programem Profilaktyki Pan Mucharski mógł uczestniczyć i wypowiadać zdanie po wyrażeniu zgody przez Komisję. Komisja Rewizyjna zajmuje się tylko kwestia braku odpowiedzi na pismo z 12 grudnia 2002 roku, na które nie otrzymał odpowiedzi. Komisja Rewizyjna nie może również narzucać Prezydentowi składu Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.
Pan Jan Bajno zabierając głos w dyskusji zwrócił uwagę, że faktycznie pewien problem wystąpił, ale problem ten prawdopodobnie nie został zrozumiały przez całą Radę, gdyż cała skarga zawierała szereg elementów, co tak naprawdę nie jest przedmiotem badania Komisji Rewizyjnej. Przedmiotem działania Komisji jest niezgodność z prawem i forma zażalenia na działalność Prezydenta może być przedmiotem rozpatrywania przez Komisję, natomiast proponuje, by przyjąć stanowisko, że w część, którą Komisja rozpatruje podtrzymuje swoje stanowisko, sugerując równocześnie Radzie aby wniosek był analizowany w przedmiocie pracy Komisji Rodziny.
W dalszej dyskusji Przewodniczący zwrócił uwagę, że Pan Mucharski otrzymał odpowiedź od Komisji, w którym Komisja zgodziła się, iż takiej odpowiedzi nie było, a w stosunku do winnych wyciągnięto konsekwencję. Dodał, że to, iż pismo zostało złożone w sekretariacie widział je Prezydent, ponieważ rozpisywaniem korespondencji zajmował się Sekretarz Miasta.
Pan Witold Mucharski zabierając glos stwierdził, że podtrzymuje swoje pismo i prosi o odpowiedź zgodnie z pismem Wojewody.
Kończąc dyskusję Komisja jednogłośnie przyjęła następujące stanowisko skierowane do Rady:
„ Komisja Rewizyjna analizując zasadność skargi Pana Witolda Mucharskiego z dnia 9 marca 2004 roku na działania Prezydenta Miasta w sprawie nie podjęcia żadnych kroków w celu załatwienia sprawy opisanej w piśmie z dnia 12.12.2002 roku na posiedzeniach w dniu 13.04.2004 roku, 17.05.2004 roku oraz 14.06.2004 roku przeprowadziła szczegółowe postępowanie wyjaśniające w kwestii stawianych zarzutów.
Na podstawie posiadanych dokumentów oraz wyjaśnień Prezydenta Komisja stwierdziła, że faktycznie brak jest odpowiedzi na pismo z dnia 12 grudnia 2002 roku. Komisja ustaliła, że pismo Pana Mucharskiego zawierające Program nie trafiło do Prezydenta, a dekretowane było przez Sekretarza Miasta do ówczesnego Pełnomocnika Prezydenta ds. Przeciwdziałania Patologii Społecznej, który nie dopełnił swoich obowiązków. Prezydent wyciągnął konsekwencje w stosunku do osób winnych, ponieważ podobne sytuacje nie mogą mieć miejsca w Urzędzie załatwiającym sprawy swoich mieszkańców.
W związku z powyższym Komisja wnosi do Wysokiej Rady o podjęcie uchwały przyjmującej powyższe stanowisko Komisji Rewizyjnej i przekazanie merytorycznych uwag zawartych w piśmie do Komisji Rodziny Opieki Społecznej i Zdrowia celem analizy”.
Następnie Przewodniczący przypomniał treść zażalenia Pana Tomczyńskiego oraz odpowiedź Prezydenta..
Pan Prezydent Brzeziński zabierając głos w dyskusji przedstawił treść umowy zawartej z WOPR.
W dalszej dyskusji członkowie Komisji przeanalizowali dostępne materiały i Komisja jednogłośnie przyjęła następującą treść stanowiska do Rady:
„ Komisja Rewizyjna analizując zażalenie Pana R. Tomczyńskiego na działania Pana Prezydenta skierowane do Komisji przez Radę Miejską podczas obrad V sesji w dniu 28 kwietnia 2004 roku na posiedzeniach w dniu 17 maja i 14 czerwca 2004 roku w oparciu o wyjaśnienia Prezydenta Miasta stwierdziła:
1. W roku 2003 Prezydent Miasta nie wydawał zezwolenia na prowadzenie usług gastronomicznych na plaży miejskiej. Teren plaży był administrowany przez WOPR na podstawie umowy zawartej z miastem i prowadzone usługi, były uzgodnione z administratorem.
2. Prezydent nie wydawał zezwolenia na sprzedaż piwa na plaży miejskiej.
3. Jednorazowa opłata za sprzedaż piwa na imprezach okolicznościowych (sprzedaż innego alkoholu nie jest prowadzona) zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 października 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości wynosi 1/12 części opłaty rocznej, czyli 43,75 zł.
4. Opłata za zajęcie terenu pod działalność handlową prowadzoną na festynach organizowanych przez miasto wynosi 15 zł/m2.
W związku z powyższym Komisja Rewizyjna uznała skargę za bezzasadną i
wnosi do Wysokiej Rady o podjęcie uchwały o treści stanowiącej załącznik do stanowiska.”
Ad. 3
Następnie Komisja przystąpiła do analizy Informacji o realizacji uchwał podjętych w I kwartale 2004 roku.
Po wnikliwej analizie materiałó oraz wysłuchaniu wyjaśnień Prezydenta Komisja nie zgłosiła uwag do przedłożonej informacji i przyjęła ja jednogłośnie.
Ad. 4
W sprawach różnych członkowie Komisji nie zgłosili uwag.
Na tym posiedzenie Komisji zakończono.
Przyjęcie protokołu z poprzedniego posiedzenia.
2.
Zajęcie stanowiska w sprawie:
• Skargi Pana Witolda Mucharskiego na Prezydenta Miasta
• Zażalenia Pana R. Tomczyńskiego
3.
Zajęcie stanowiska w sprawie Informacji o realizacji uchwał Rady podjętych w I kwartale 2004 roku /druk nr 289/.
4.
Sprawy różne.
Ad. 1
Komisja nie zgłosiła uwag do protokołu z poprzedniego posiedzenia i przyjęła go jednogłośnie 4 głosami za.
Ad. 2
Przewodniczący wprowadzając do tematu przedstawił treść pisma z Urzędu Wojewódzkiego dot. odpowiedzi na skargę Pana Mucharskiego, w którym wojewoda sugeruje udzielenie odpowiedzi w formie uchwały Rady. Następnie wyjaśnił, że odpowiedź została udzielona nie po interwencji Wojewody, ponieważ stanowisko Komisja przyjęła 17 maja, natomiast samo pismo wysłano 27maja.
Przystępując do dyskusji Komisja udzieliła głosu Panu Mucharskiemu.
Pan Witold Mucharski zabierając głos wyjaśnił, że wszystkie jego jednoznaczne, nie zawsze jednak zrozumiałe działania wynikają z braku profilaktyki w Łomży, bardzo dużej ilości profilaktyków i młodych ludzi, zdominowania tych profilaktyków przez nieumiejętnych ludzi, którzy zwą się profilaktykami, bo posiadają jakieś zaświadczenia, albo są to anonimowi alkoholicy, którzy uzurpują sobie działania do profilaktyki I oraz II stopnia, a są to osoby, które leczą się z alkoholizmu. Innym powodem jest to i siebie tu też ma na myśli, iż są profilaktycy z doświadczeniem, z wysokimi kwalifikacjami. Zwrócił następnie się do Komisji z prośbą, że jeżeli ma wpływ na inne Komisje, by miał możliwość powiedzenia o profilaktyce szerzej. W chwili obecnej były jakieś rozmowy, podchody, on natomiast występuje z pismami, które praktycznie są niepotrzebne, ponieważ on swoje miejsce widzi jako społeczny pracownik w profilaktyce łomżyńskiej. Złożył Panu Prezydentowi na piśmie, jak również osobiście propozycje współpracy i nie otrzymał propozycji. Prosi Komisję, by pismo jego przedstawić na sesji i zająć stanowisko, a jemu dać możliwość działania w profilaktyce, jednak nie na zasadzie wkalkulowania go w grono doradcze, bądź specjalistów, ale by sam mógł realizować pomysły zawarte w profesjonalnej profilaktyce.
Pan Zbigniew Lipski zabierając głos zwrócił uwagę, że temat ten poruszany jest już od dość dawna i przewija się w dyskusjach na temat profilaktyki. Poprosi więc Pana Mucharskiego o odpowiedź na pytanie, kto przeszkadza mu pracować i prowadzić tę działalność. Czy jest tak, że Pan Mucharski chce pracować, a Prezydent mu przeszkadza, czy inne mechanizmy przeszkadzają mu w pracy społecznika? Jaka jest ta główna przeszkoda?
Pan Witold Mucharski wyjaśnił, że nie jest to prosta odpowiedź. On jest osobą, która się zna. Nie jest odpowiedzią odpowiedź na pytanie, kto przeszkadza, ale jaka jest profilaktyka w Łomży. Z odpowiedzi na to pytanie i pokazanie faktycznego stanu profilaktyki wynikną dalsze działania, które są niezbędne. Jaka jest profilaktyka, to napisał kiedyś Ożywić łomżyńską profilaktykę. Napisał nieprofilaktyczny program Debata, który wdraża się obecnie w szkołach. Program, który został przesłany odgórnie. Podziękował radnemu Lipskiemu, że złapał problem, który przedstawiał na sesji, gdy mówił o profilaktyce I-II-III stopnia. Zwrócił następnie uwagę, że profilaktykę w szkołach podstawowych i gimnazjach wprowadzają ludzie nieprzygotowani, z niewłaściwą postawą, co jest ze szkodą dla dzieci i młodzieży. On widzi profilaktykę w tym ujęciu, o którym dowiedział się studiując w Warszawie, która jako integralna jest nową i on był pierwszym rocznikiem kończącym tego typu studia. Jego zdaniem na profilaktykę należy spojrzeć inaczej i jemu przeszkadza amatorszczyzna, nieznajomość spraw przez ludzi, którzy kierują profilaktyką. Jako przykład podał, że program związany z profilaktyka w Urzędzie zatwierdza osoba, która skończyła szkołę drzewną, nieposiadająca nawet przygotowania pedagogicznego, bądź skończyła jakiś kurs.
Pan Zbigniew Lipski zabierając ponownie głos stwierdził, że jego pytanie było zadane świadomie, czytał bowiem opracowanie Pana Mucharskiego i aby ono „chwyciło” Pan Mucharski powinien do niego przekonać osoby, które tym się zajmują. Zwrócił uwagę następnie, że jest to posiedzenie komisji Rewizyjnej i jeżeli na tym posiedzeniu słyszałby, że Pan Mucharski ma pomysły, a w ich realizacji przeszkadza Prezydent, wówczas zwróciłby uwagę Prezydentowi, że Pan posiada propozycje, a Prezydent mu przeszkadza, prosi więc o wyjaśnienie, co jest tego przyczyną. Natomiast dotychczasowej wypowiedzi nie wyciąga takiego wniosku.
Pan Witold Mucharski zabierając ponownie głos wyjaśnił, że sprawami profilaktyki w mieście zajmuje się Pan Prezydent Choiński, który nie zna się na profilaktyce. Jest amatorem i posługuje się ciałem doradczym, w którym być może są ludzie, którzy znają się na profilaktyce. Dodał, że on nie będzie wskazywał, kto jest winien, on może wskazać przyczyny, dlaczego tak, a nie inaczej zachowuje się młodzież. Jego podstawowym pytaniem jest dlaczego nie wykorzystuje się jego wiedzy?
Pan Przewodniczący zabierając glos w dyskusji przytoczył zapis z pisma Prezydenta, w którym Prezydent Choiński cały czas sugeruje Panu Mucharskiemu spotkania z pedagogami szkolnymi i z tego co zrozumiał z wypowiedzi Pan chce się spotykać z tymi ludźmi. Pyta więc czy takie spotkanie się odbywało i czy mógł na tym spotkaniu przedstawić swój program.
Pan Mucharski zabierając głos wyjaśnił, że nie został zrozumiany przez Komisję, bowiem swój program może on przeprowadzić w szkole i zarobić określone środki. On jednak nie mówił o programie. Nie chodzi o to, że on jako cywilna osoba może spotykać się z tą, czy inna osobą. On nie może poddać się ocenie, on zmierza do tego, by inaczej podejść do problemu profilaktyki i chciałby znaleźć się w tych kręgach, które decydują z mocy ustaw. Wówczas będzie miał inny głos i może pójść z Panem Prezydentem, najpierw jednak musi znaleźć się gremium, które zatwierdzi jego program. Gremium te musi oddziaływać na profilaktykę w mieści i nie może to być gremium przypadkowych ludzi, których nazwie się doradcami.
Pan Przewodniczący zabierając głos zwrócił uwagę, że tematem profilaktyki zajmuje się Komisja Rodziny Opieki Społecznej i Zdrowia i w posiedzeniu, które zajmowało się Programem Profilaktyki Pan Mucharski mógł uczestniczyć i wypowiadać zdanie po wyrażeniu zgody przez Komisję. Komisja Rewizyjna zajmuje się tylko kwestia braku odpowiedzi na pismo z 12 grudnia 2002 roku, na które nie otrzymał odpowiedzi. Komisja Rewizyjna nie może również narzucać Prezydentowi składu Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.
Pan Jan Bajno zabierając głos w dyskusji zwrócił uwagę, że faktycznie pewien problem wystąpił, ale problem ten prawdopodobnie nie został zrozumiały przez całą Radę, gdyż cała skarga zawierała szereg elementów, co tak naprawdę nie jest przedmiotem badania Komisji Rewizyjnej. Przedmiotem działania Komisji jest niezgodność z prawem i forma zażalenia na działalność Prezydenta może być przedmiotem rozpatrywania przez Komisję, natomiast proponuje, by przyjąć stanowisko, że w część, którą Komisja rozpatruje podtrzymuje swoje stanowisko, sugerując równocześnie Radzie aby wniosek był analizowany w przedmiocie pracy Komisji Rodziny.
W dalszej dyskusji Przewodniczący zwrócił uwagę, że Pan Mucharski otrzymał odpowiedź od Komisji, w którym Komisja zgodziła się, iż takiej odpowiedzi nie było, a w stosunku do winnych wyciągnięto konsekwencję. Dodał, że to, iż pismo zostało złożone w sekretariacie widział je Prezydent, ponieważ rozpisywaniem korespondencji zajmował się Sekretarz Miasta.
Pan Witold Mucharski zabierając glos stwierdził, że podtrzymuje swoje pismo i prosi o odpowiedź zgodnie z pismem Wojewody.
Kończąc dyskusję Komisja jednogłośnie przyjęła następujące stanowisko skierowane do Rady:
„ Komisja Rewizyjna analizując zasadność skargi Pana Witolda Mucharskiego z dnia 9 marca 2004 roku na działania Prezydenta Miasta w sprawie nie podjęcia żadnych kroków w celu załatwienia sprawy opisanej w piśmie z dnia 12.12.2002 roku na posiedzeniach w dniu 13.04.2004 roku, 17.05.2004 roku oraz 14.06.2004 roku przeprowadziła szczegółowe postępowanie wyjaśniające w kwestii stawianych zarzutów.
Na podstawie posiadanych dokumentów oraz wyjaśnień Prezydenta Komisja stwierdziła, że faktycznie brak jest odpowiedzi na pismo z dnia 12 grudnia 2002 roku. Komisja ustaliła, że pismo Pana Mucharskiego zawierające Program nie trafiło do Prezydenta, a dekretowane było przez Sekretarza Miasta do ówczesnego Pełnomocnika Prezydenta ds. Przeciwdziałania Patologii Społecznej, który nie dopełnił swoich obowiązków. Prezydent wyciągnął konsekwencje w stosunku do osób winnych, ponieważ podobne sytuacje nie mogą mieć miejsca w Urzędzie załatwiającym sprawy swoich mieszkańców.
W związku z powyższym Komisja wnosi do Wysokiej Rady o podjęcie uchwały przyjmującej powyższe stanowisko Komisji Rewizyjnej i przekazanie merytorycznych uwag zawartych w piśmie do Komisji Rodziny Opieki Społecznej i Zdrowia celem analizy”.
Następnie Przewodniczący przypomniał treść zażalenia Pana Tomczyńskiego oraz odpowiedź Prezydenta..
Pan Prezydent Brzeziński zabierając głos w dyskusji przedstawił treść umowy zawartej z WOPR.
W dalszej dyskusji członkowie Komisji przeanalizowali dostępne materiały i Komisja jednogłośnie przyjęła następującą treść stanowiska do Rady:
„ Komisja Rewizyjna analizując zażalenie Pana R. Tomczyńskiego na działania Pana Prezydenta skierowane do Komisji przez Radę Miejską podczas obrad V sesji w dniu 28 kwietnia 2004 roku na posiedzeniach w dniu 17 maja i 14 czerwca 2004 roku w oparciu o wyjaśnienia Prezydenta Miasta stwierdziła:
1. W roku 2003 Prezydent Miasta nie wydawał zezwolenia na prowadzenie usług gastronomicznych na plaży miejskiej. Teren plaży był administrowany przez WOPR na podstawie umowy zawartej z miastem i prowadzone usługi, były uzgodnione z administratorem.
2. Prezydent nie wydawał zezwolenia na sprzedaż piwa na plaży miejskiej.
3. Jednorazowa opłata za sprzedaż piwa na imprezach okolicznościowych (sprzedaż innego alkoholu nie jest prowadzona) zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 października 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości wynosi 1/12 części opłaty rocznej, czyli 43,75 zł.
4. Opłata za zajęcie terenu pod działalność handlową prowadzoną na festynach organizowanych przez miasto wynosi 15 zł/m2.
W związku z powyższym Komisja Rewizyjna uznała skargę za bezzasadną i
wnosi do Wysokiej Rady o podjęcie uchwały o treści stanowiącej załącznik do stanowiska.”
Ad. 3
Następnie Komisja przystąpiła do analizy Informacji o realizacji uchwał podjętych w I kwartale 2004 roku.
Po wnikliwej analizie materiałó oraz wysłuchaniu wyjaśnień Prezydenta Komisja nie zgłosiła uwag do przedłożonej informacji i przyjęła ja jednogłośnie.
Ad. 4
W sprawach różnych członkowie Komisji nie zgłosili uwag.
Na tym posiedzenie Komisji zakończono.
