Na 27 posiedzeniu w dniu 27 sierpnia 2008 r.

Wiadomość przeniesiona do archiwum

Komisja realizowała nastepujący porządek:

1. Przyjęcie protokołu z poprzedniego posiedzenia.

2. Rozpatrzenie skargi Pani Dąbrowskiej na działalność Prezydenta Miasta.

3. Zaopiniowanie informacji w sprawie realizacji uchwał podjętych przez Radę w I półroczu 2008 roku /druk nr 396/.

4. Sprawy różne.

Przebieg posiedzenia;

Posiedzenie Komisji otworzył i obradom przewodniczył Pan Jan Kleczyński - Przewodniczący Komisji.

Następnie Komisja jednogłośnie przyjęła porządek posiedzenia jak wyżej.

Ad. 1

Przewodniczący poprosił o uwagi do protokołu nr 26/08.

Członkowie Komisji nie zgłosili uwag do protokołu nr 26/08 i przyjęli go jednogłośnie.

Ad. 2

Pan Przewodniczący przystępując do realizacji porządku zwrócił uwagę, że na poprzednim posiedzeniu nie został rozstrzygnięty problem skargi Pani Dąbrowskiej. Dodał, że na to posiedzenie, podobnie jak i na poprzednie Pani Dąbrowska została zaproszona, z zaproszenia jednak nie skorzystała. Stwierdził następnie, że jego w tej skardze nurtuje jeden element, tj. ten moment w którym Pani Dąbrowska pisze, że otrzymała ustne zapewnienia, że ta działka jest do zbycia i konsekwencja tego jest dalsza korespondencja. Chciał więc osobiście zapytać się Prezydenta, czy faktycznie takie zapewnienie składał. Następnie otworzył dyskusje w tym temacie. Podkreślił jeszcze, że działka ta jest intratna z punktu widzenia lokalizacji.

Pan Piotr Grabani zabierając głos stwierdził, że zadaje sobie pytanie, czy odpowiedź Pana Prezydenta miałaby wpływ na tok wydarzeń. Komisja powinna bowiem zająć stanowiska, jeżeli Prezydent na sesji stwierdzi, że tak, bądź nie, to czy to będzie miało wpływ na opinie Komisji? Być może dla Rady tak, ale dla Komisji nie. Wprawdzie umowa ustna jest również wiążącą, stwarza pewne przesłanki, że w przyszłości nastąpi potwierdzenie tego podpisaniem umowy, natomiast treść tych dokumentów potwierdza atrakcyjność tej działki i jeżeli miasto ma pretekst do użytkowania tej działki na własny rachunek posiada z tego korzyści, to korzyści miasta są ważniejsze od korzyści jednostki. Aspekty społeczne też są ważne.

Pan Maciej Borysewicz zabierając głos stwierdził, że zgadza się z wypowiedzią radnego Grabani, że pozyskanie jakichś nowych informacji niczego nie zmieni, bo gdyby nawet okazało, że Prezydent taką deklarację złożył, to nie jest to wiążące, bo zawsze z takiej deklaracji wycofać się można. Zauważył dodatkowo, że takie sytuacje bywały. Zawsze mogą bowiem znaleźć się ważne przesłanki, które powodują, że danej czynności prawnej może nie być. Zauważył następnie, że Pani Dąbrowska dwukrotnie została zaproszona na posiedzenie i z zaproszenia nie skorzystała. Dla niego jest ważne to, że jeżeli ktoś stawia jakieś zarzuty, by potrafił je osobiście przedstawić. Jeżeli natomiast ktoś składa tylko pisma i nie stawia się na Komisję, to w jakiś sposób lekceważy siebie i Komisję. Jego zdaniem Pani Dąbrowska nie korzysta ze swoich praw i możliwości. Dodał, że czytając tę skargę rozumie ja dwuwarstwowo, jedna sprawa dotyczy samego przyrzeczenia dalszej dzierżawy taj działki, druga zaś dotyczy tego jak była traktowana w pismach. Nie podoba się jej w głównej mierze sposób prowadzenia korespondencji, przedstawiania pewnych rzeczy kierując ją na stronę internetową. Podkreślił, że nie rozumie istoty tej skargi. Ponadto rozstrzygnięcie tej skargi nie powoduje skutków prawnych.

Przewodniczący kończąc dyskusję poddał pod głosowanie, kto jest za uznaniem skargi za nieuzasadnioną.

Komisja jednogłośnie 4 głosami za uznała skargę za nieuzasadniona i przyjęła następującą treść stanowiska:

„W związku z zobowiązaniem Komisji Rewizyjnej do zbadania skargi Pani Dąbrowskiej – Komisja Rewizyjna na posiedzeniach w dniu 8, 14 i 27 sierpnia 2008 roku przeprowadziła szczegółowe postępowanie wyjaśniające w powyższej sprawie. W oparciu o przedłożone do analizy dokumenty i złożone wyjaśnienia przez ustaliła, że pismem z dnia 29.05.2008r. nr GNL.0201-105/07/08 Pani Dąbrowskiej została przesłana odpowiedź na wszystkie pytania zawarte w dotychczasowej korespondencji. Niezrozumienie przez Panią Dąbrowską treści pism oraz konfliktowy sposób komunikowania się z urzędnikami nie umożliwił udzielenia tej Pani odpowiedzi ustnych z zakresu jej dodatkowych pytań mieszczących się zakresie udzielenia informacji publicznej. Dotyczy to faktu niezrozumienia przez wnioskodawczynię procedur zamieszczania ogłoszeń urzędowych na stronach BIP-u. Pani Dąbrowska uznała, że ogłoszenie o przetargu na wykonawcę planu miejscowego oraz o wyborze wykonawcy planu winno stale być „widoczne" na stronie intemetowej. Tymczasem ich „widoczność", tak jak każdego ogłoszenia, jest w trybie ustawowym ograniczona czasowo, a następnie jest przenoszona do archiwum administratora strony. Przekazana w w/w piśmie, adresowanym do wnioskodawczyni, informacja o tym, że ogłoszenia „zostały" a nie „są" opublikowane na stronach BIP-u, pochodziła z wydruków tych ogłoszeń znajdujących się w aktach przetargowych na wykonawstwo planu miejscowego, a nie z aktywnej strony internetowej - bo takiej po prostu nie ma. Potwierdzaliśmy jedynie jawność postępowań już zakończonych. Poinformowałem także o miejscu zasięgnięcia szczegółowych informacji w tym zakresie.

Inne informacje dotyczące decyzji o warunkach zabudowy, czy też o faktycznym przeznaczeniu działki nr 10202 w kontekście uzasadniania odmowy sprzedaży - zostały sprecyzowane w drugim akapicie odpowiedzi Urzędu z dnia 29.05.2008 roku.

Dodatkowo, Pani Dąbrowska była 2-krotnie zapraszana na posiedzenie Komisji, jednak się nie stawiła.

Biorąc powyższe pod uwagę Komisja uznała skargę za nieuzasadnioną

i wnosi do Wysokiej Rady o podjęcie uchwały w zaproponowanym brzmieniu.”

Ad. 3

Przewodniczący Komisji przystępując do oceny realizacji uchwał podjętych przez Radę w I półroczy 2008 r. /druk nr 396/ stwierdził, że jego najbardziej nurtuje brak realizacji 2 uchwał 149/XXV/08 dotyczącej utworzenia Podstrefy Ekonomicznej oraz 159/XXVII/08 dotycząca realizacji koncepcji ZSD. Dodał, że obserwując to, co dzieje się w kraju, to funkcjonuje wiele takich stref, które dobrze sobie radzą i w tych miejscach następuje rozwój gospodarczy. Nie bardzo rozumie więc wyjaśnień, że w mieście Łomża będzie to nieopłacalne i trzeba będzie płacić olbrzymie haracze. Odnosząc się do Uchwały 159 zwrócił uwagę, że uchwała ta jasno mówiła o tym i wskazywała to w swoim wariancie, że docelowa lokalizacja Szkoły Drzewnej ma być przy ul. Sikorskiego, stało się całkiem inaczej. Uchwała nie jest więc realizowana.

Pan Piotr Grabani zabierając głos poparł wypowiedź Przewodniczącego. Zauważył, że Uchwała 149 była podejmowana w okresie wyborów parlamentarnych, gdy sprawa utworzenia podstrefy była elementem w kampanii wyborczej. Podejrzewa, że kontekście ostatnich kilkunastu miesięcy podejrzewa, że to było główna siła napędową. Jeżeli zaś chodzi o Uchwałę 159 to najprawdopodobniej rok szkolny tej szkoły rozpocznie się w dotychczasowej siedzibie, co jest spójne z „otoczeniem” tej uchwały, co wypracowała Komisja Finansów. Zauważył, że w myśl uchwały Prezydent miał przedstawić projekcję finansową na Komisji – nie przedstawił, jednak z uwagi na wagę sprawy temat dopuszczono na sesję. Projekcji nie przedstawiono do dnia dzisiejszego. Jest 180 tys. na plany rozbudowy obiektu przy ul. Przykoszarowej. Radni są więc świadomi, że jeżeli na dzień 27 sierpnia nie ma koncepcji finansowania rozbudowy obiektów dla ZSD, to oznacza to, że uchwała jest nie realizowana. Wszystkie inne koncepcje, które wypłynęły w tzw. między czasie, tj. PG nr 3 oznacza ośmieszanie Rady. Na czas przyjmowania Uchwały grano z Radą stwierdzeniami, ze Szkoła ma przyszłość, ale należy pozyskać te grunty, ze sprzedaży niektórych gruntów pozyskane środki zostaną przeznaczone na Szkołę Drzewną. Uchwała nie jest wykonana, a koncepcja realizacji Szkoły Drzewnej poszła w innym kierunku.

Przewodniczący zabierając glos wyjaśnił, że w dniu wczorajszym na posiedzeniu Komisji Edukacji zwrócił się do Prezydenta Choińskiego z zapytaniem, co ze Szkołą Drzewną, tym bardziej, że w roku przyszłym będzie obchodziła jubileusz 90-lecia. Odpowiedź Prezydenta była bardzo enigmatyczna. W między czasie uzyskał informację, że PG nr 3 posiada 11 oddziałów, a Szkoła Drzewna posiada 17. Zastanawia się, jak to zmieścić w tym budynku. Dyrektor Zwolińska już mówi, że trzeba będzie uruchomić dwie zmiany. Ma więc wątpliwości, czy poprawią się warunki funkcjonowania. Dodał, że panujące warunki przyczyniły się do tego, że nabór do tej szkoły był opłakany. Zwrócono uwagę, że w chwili obecnej nabór do szkół to działania marketingowe.

Pan Maciej Borysewicz zabierając głos zwrócił uwagę, że słuchając argumentów Prezydenta wyjaśniających zmianę decyzji, obecna sytuację SD dochodzi do wniosku, że jeżeli we Władzach Miasta zaświtał pomysł likwidacji tej szkoły, to należało ten pomysł przedstawić od razu. Wówczas Rada mogłaby rozmawiać na temat argumentów, a tak nie zrobiono nic poza tym, że Szkoła jest dołowana, zamiast jej pomagać. Podkreślił, że brak realizacji samej uchwały dot. Szkoły Drzewnej może powodować, że rzutuje to na całość dokumentu, bo jest to tak sformułowane, że ocenia się całość. Jeżeli zaś chodzi o Strefę Ekonomiczna, to jest to sprawa, która go bawi, a nie jest sprawa poważną, ponieważ odbyło się tyle dyskusji na sesji, tyle uchwał na wyrażenie zgody na zamianę terenów itp. Nagle stanowisko zmienia się, bo okazuje się, że wg opinii Prezydenta i przedsiębiorców bardziej korzystna jest Uchwała Rady o udzielaniu ulg. Zwrócił uwagę, że tytuł dokumentu Brzmi „Informacja o realizacji uchwał podjętych przez Rade Miejską Łomży w 2008 roku”. Są to uchwały, które podjęła Rada, a Prezydent ma je tylko realizować. Zauważył, że jest dużo uchwał, które są niezgodne z prawem, które nie są realizowane. Boli go to, że są to uchwały Rady, a więc radni sami sobie wystawiają negatywna ocenę, bo oceniając ocenę ocenia uchwałę. Jeżeli uchwała nie jest realizowana, to dlaczego. Zawsze można znaleźć przeszkody. Uważa, że należy spróbować poprawić jakość tych uchwał. Dziwne jest to, że uchwały pod względem prawnych są uchylane, a Rada podejmuje je w dobrej wierze.

Przewodniczący zwrócił uwagę, że Prezydent przedkłada Radzie materiał zaopiniowany prze Radcę Prawego, materiał nie powinien więc budzić wątpliwości, okazuje się jednak inaczej. Służby te nie są więc tak do końca kompetentne, skoro uchwały są uchylane, jako przykłady podał uchwały dot. scaleń.

Pan Piotr Grabani zabierając głos odnośnie uchylania uchwał zwrócił uwagę, że tam, gdzie dzieje się dużo, dużo się robi, jeżeli zdarzy się wpadka, uchwała wróci do poprawki, to może się zdarzyć. Ponadto zauważył, że prawo polskie jest prawem chaotycznym, niespójnym i wszystko zależy od tego, kto ocenia. Można więc darować drobne wpadki, gdy nie dotyczą one rzeczy kluczowych i nie wiążą się ze stratami finansowymi dla miasta. Szereg uchwal jest technicznych, a tylko część strategicznych i na realizacje tych należy zwracać szczególna uwagę.

Pan Jan Zawistowski – Sekretarz Miasta odnosząc się do dyskusji zwrócił się do Komisji z zapytaniem, czy na podstawie 2 uchwał można negować realizację pozostałych. Uważa, że nawet i te proste uchwały wiążą ze sobą określone działania i Urząd je realizuje. Jego zdaniem takie podejście jest niesprawiedliwe.

Pan Piotr Grabani zabierając los zwrócił uwagę, by przedstawiając opinie na sesji zwrócić uwagę, że te dwie uchwały spowodowały negatywną ocenę realizacji i poprosić Prezydenta o przedstawienie sytuacji, co jest tego przyczyną.

Kończąc dyskusje Przewodniczący poddał pod głosowanie, kto jest za pozytywna ocena realizacji uchwał.

Komisja negatywnie oceniła realizacje uchwał w wyniku glosowania 0 za, 4 przeciw, 0 wstrzymujących.

Ad. 4

W sprawach różnych ustalono, że na posiedzeniu odbędzie się 12 września o godz. 13.00 i Komisja zajmie się kosztami MPWiK, wykonaniem budżetu za I półrocze, II etapem modernizacji stadionu.

Na tym posiedzenie Komisji zakończono.