Zarządzenie Nr 100/09
z dnia: 8 czerwca 2009 r
w sprawie: rozpatrzenia uwag do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części miasta Łomża (rejon ulic: Kard. S. Wyszyńskiego, Gen. W. Sikorskiego i Zawadzkiej)
Na podstawie art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591; z 2002 r. Nr 23, poz. 220; Nr 62, poz. 558; Nr 113, poz. 984; Nr 153, poz. 1271; Nr 214, poz. 1806; z 2003 r. Nr 80, poz. 717; Nr 162, poz.1568; z 2004 r. Nr 102, poz. 1055; Nr 116, poz. 1203; Nr 167, poz. 1759; z 2005 r. Nr 172, poz. 1441; Nr 175, poz. 1457; z 2006 r. Nr 17, poz. 128; Nr 181, poz. 1337; z 2007 r. Nr 48, poz. 327; Nr 138, poz. 974; Nr 173, poz.1218; z 2008 r. Nr 180, poz.1111; Nr 223, poz. 1458; z 2009 r. Nr 52, poz. 420) oraz art. 17 pkt 12 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717; z 2004 r. Nr 6, poz. 41; Nr 141, poz. 1492; z 2005 r. Nr 113, poz. 954; Nr 130, poz. 1087; z 2006 r. Nr 45, poz.319; Nr 225, poz.1635; z 2007 r. Nr 127, poz. 880; z 2008 r. Nr 199, poz. 1227; Nr 201, poz. 1237; Nr 220, poz. 1413), postanawiam rozstrzygnąć uwagi wniesione do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części miasta Łomża (rejon ulic: Kard. S. Wyszyńskiego, Gen. W. Sikorskiego i Zawadzkiej), wyłożonego do publicznego wglądu od 16 kwietnia do 7 maja 2009 r., w sposób określony przy każdej z wniesionych poniższych uwag:
§1
1. Uwaga wniesiona przez Emilię Jankowską – Głębocką:
„Z zainteresowaniem prześledziłam proponowane rozwiązania Planu. Nasuwa się takie spostrzeżenie, że jeśli nie będzie realizowany odcinek drogi 5KDW-D, a wszystko na to wskazuje, ponieważ koszty wykonania tego odcinka przerzucone zostają na posiadaczy przyległych działek. Dlaczego droga 4KD nie może mieć swojej osi na obecnej granicy działek 11177, 11178 i 11179. Takie usytuowanie byłoby sprawiedliwe społecznie i mniej krzywdzące dla mnie. Wcześniej gdy poszerzano ul, Sikorskiego odebrano część działki aż do linii budynku, a teraz po raz kolejny uszczupla się moją działkę.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Na działce nr ewid. 11179 znajdują się obiekty piekarni, dla której w ustaleniach planu przewiduje się zakaz utrwalania funkcji produkcyjnej z zaleceniem zmiany istniejącej funkcji na inną określoną w planie oraz obowiązek modernizacji i przebudowy obiektów w dostosowaniu do warunków określonych w planie. Droga publiczna oznaczona symbolem 4KD przede wszystkim stanowić będzie dojazd do Domu Pomocy Społecznej im. Wiktorii Kowalewskiej, który w chwili obecnej pozbawiony jest możliwości prawidłowej obsługi komunikacyjnej. Jako wjazd (od ul. Gen. W. Sikorskiego) do DPS wykorzystywana jest obecnie działka o szerokości 2,5 m (nr ewid. 11183 należąca do osób prywatnych) i nie spełniająca żadnych przewidzianych przepisami wymagań. Droga o szerokości 6 m w liniach rozgraniczających wraz z placem nawrotowym wydzielona jest nie tylko z działki nr 11177 ale również z działek nr ewid. 11178, 10787 i 11185. Z działki nr 11177 jest to ok. 145 m2. Proponowane przez wnoszącą uwagę rozwiązanie wiązałoby się z koniecznością wyburzenia obiektów o znacznej wartości materialnej i użytkowej istniejącej piekarni, co w konsekwencji musiałoby spowodować jej likwidację.
§2
Uwagi wniesione przez Jadwigę Grażynę Pylińską i Urszulę Taraszkiewicz (Józef Filipowicz nie podpisał pisma z uwagami):
1. „Uchwała intencyjna wskazywała jako istotny element planu granice scaleń i podziałów, zaś w §5 ust. 1 pkt 2 kwestia scalenia została pominięta, a kwestia podziału potraktowana jedynie jako propozycja. Niedopuszczalne jest aby procedurę scalania zastąpić „obowiązkiem dokonania wspólnego podziału części działek, oznaczonych na rysunku planu, w wyniku wzajemnej wymiany lub innych ustaleń pomiędzy ich właścicielami" (§21 ust. 1 pkt 5). Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie daje uprawnień jednostce samorządowej aby mogła nałożyć w tym zakresie obowiązek na mieszkańców poprzez wydanie aktu prawa miejscowego.”
Rozstrzygnięcie: uwaga uwzględniona poprzez usunięcie zapisu §5 ust.3 pkt 5 i §21 ust.1 pkt5.
2. „W planie wyznacza się nieprzekraczalną (obowiązująca wg §5 ust. 3 pkt 3) linię zabudowy obszaru 1.1 MU od strony dojazdu 5KDW-D. Z drugiej strony dojazd ten jest oznaczony linią przerywaną (nieobowiązującą ściśle)? Takie rozstrzygnięcia są ze sobą sprzeczne, a przez to uchwała jest wewnętrznie niespójna a stanowione prawo niejasne. Uchwała Rady Miasta jako akt prawa miejscowego nie powinien zawierać postanowień na zasadzie: że może coś zrobimy". Tworzona norma powinna jasno określać przedmiot regulacji. W istocie, wskazane ustalenia uniemożliwiają swobodne wykonywanie prawa własności przenosząc na właścicieli terenu obowiązek budowy drogi.”
Rozstrzygnięcie: uwaga uwzględniona poprzez wykreślenie §5 ust. 4 pkt 1 i wykreślenie części §5 ust. 3 pkt 1 . Linie rozgraniczające drogi wewnętrznej 5KDW-D oznaczone są linią przerywaną wskazując na nieobowiązkową realizację tej drogi. Jednocześnie linie te wyznaczają przebieg drogi wewnętrznej 5KDW-D na okoliczność, gdy właściciele nieruchomości przez które ona przebiega, zdecydują się na jej wydzielenie. Ustalona szerokość drogi w liniach rozgraniczających oraz linie zabudowy uchronią pas terenu przed jego ewentualnym trwałym zagospodarowaniem do czasu, gdy wszyscy właściciele nieruchomości, przez które ona przebiega zdecydują się na wydzielenie tej drogi (z sześciu właścicieli omawianych nieruchomości uwagę złożyli właściciele dwóch nieruchomości). Jeśli wydzielenie ww drogi nie zostanie zrealizowane, pas przeznaczony pod tę drogę może być wykorzystany np. jako ogród.
3. „Zapis §7 ust. 1 i §8 jest powtórzeniem powszechnie obowiązującego prawa. Nie niesie sobą żadnej treści.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Zgodnie z art. 15 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz.717 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w planie miejscowym określa się obowiązkowo zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego. Kwestionowane przez wnoszące uwagi zapisy są wypełnieniem tego obowiązku.
4. „Ustalenia §10 ust. 6 (określone jako obowiązujące) są sprzeczne z ustaleniami §5 ust. 4 (określonymi jako nieobowiązujące). Skoro z jednej strony dojazdu rysunek planu posługuje się linią ciągłą a przy tym przepis planu podaje precyzyjnie szerokość w liniach rozgraniczających, to oczywistym jest, że całość ustaleń staje się ściśle obowiązująca, a nie orientacyjna.”
Rozstrzygnięcie: uwaga uwzględniona.
Wyjaśnienie jak dla uwagi 2.
5. „Zapis §10 ust. 7 tworzy fikcję dotyczącą rzekomej swobody wyboru sposobu zagospodarowania terenu przez właścicieli gruntów. W rzeczywistości wprowadza niedopuszczalny stan patologii. Jak można bowiem zrealizować te ustalenia, gdy tylko jeden z właścicieli zdecyduje się na wydzielenie działki wg ustaleń planu? Kto, i w jakim trybie, zmusi innych właścicieli do udostępnienia ich gruntów pod drogę mającą służyć innym, a nazwaną w planie określeniem odnoszącym się do zupełnie innych stanów prawnych. Dojazd wewnętrzny to przecież ani droga konieczna, ani służebność gruntowa ani droga prywatna służąca wyłącznie jej właścicielowi. Tak sformułowany zapis planu nie tworzy prawa miejscowego lecz godzi w obowiązujący w RP porządek prawny gwarantowany Konstytucją. Pozbawia właścicieli prawa własności, a jednocześnie przenosi na nich obowiązek budowy drogi, który z mocy prawa obciąża gminę.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Zgodnie z art.64 ust. 3 Konstytucji RP ograniczenie prawa własności może nastąpić w drodze ustaw. Jedną z nich jest ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy, ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego kształtują, wraz z innymi przepisami, sposób wykonywania prawa własności nieruchomości.
Dojazd wewnętrzny (art. 8 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych – Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm.) 5KDW-D przewidziany jest w planie do realizacji przez właścicieli nieruchomości, w przypadku, gdy zdecydują oni o wydzieleniu działek budowlanych położonych na terenie 1.1MU, przylegających do tego dojazdu.
6. „Plan nie ustala linii zabudowy drogi 2KD dla obszaru 5ZP. Skoro ma to być park, to chyba można tam będzie zbudować np. obiekt małej gastronomii, a choćby „budkę" dla parkingowego?”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
W planie nie ustalono linii zabudowy dla terenu 5ZP dla żadnej z otaczających ulic, ponieważ za wyjątkiem obiektów małej architektury nie przewiduje się na tym terenie możliwości powstania żadnego budynku.
7. „Plan miejscowy nie jest prawną formą obejmowania obiektów ochroną konserwatorską. Zapisy § 9 ust. 1-3 wykraczają poza określony przepisami art. 15 ust. 2-3 ustawy o pizp, enumeratywny katalog działań realizowanych w formie planu miejscowe w ramach władztwa planistycznego. Wkraczają we właściwość właściwego konserwatora zabytków.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Zgodnie z art. 7 pkt 4 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zbytkami (Dz. U. Nr 162, poz.1568 ze zm.), jedną z form ochrony zabytków są ustalenia ochrony w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
8. „Jak uzasadnić niedopuszczalność budowy obiektów obsługujących ciąg pieszy 6CP i tworzenie przy tym ciągu 10-metrowej strefy niezabudowanej. To chyba nie ulica? A może tylko pozornie?”
Rozstrzygnięcie: uwaga uwzględniona poprzez zmniejszenie do 5 m odległości nieprzekraczalnej linii zabudowy od ich linii rozgraniczających ciągu pieszego 6CP i drogi 2KD .
9. „Zalecenie z §10 ust. 13 tworzy niejasność, czy podjęcie jakichkolwiek działań inwestycyjnych nie będzie powodowało nacisków ze strony władzy ku likwidacji zjazdu (swoistego szantażu). Albo więc należy zrezygnować z tego zapisu albo zapisać ten postulat, by dał się jednoznacznie zastosować przy stosowaniu planu.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Ww zapis wskazuje na zalecenie, a nie obowiązek likwidacji zjazdów z ul. Gen. W. Sikorskiego na działki, których obsługa komunikacyjna zostanie umożliwiona poprzez realizację projektowanych dróg 4KD i 5KDW-D.
10. „Liczba miejsc parkingowych dla terenów 3UCH i 4KS jest za mała i spowoduje, że w tym celu będą wykorzystywane przylegające drogi. Brak zapisów o parkingach i ich rodzaju np. podziemne.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Nie ma przepisów stanowiących o wskaźnikach dotyczących ilości miejsc postojowych dla tego typu obiektów. Natomiast w §27 pkt 8 lit e projektu planu określono sposób lokalizacji miejsc postojowych.
11. „Zapis §10 ust. 16 dowodzi, że przy sporządzaniu planu nie ustalono czy ruch pieszy będzie kolidował z ruchem kołowym. Kto, kiedy i w jakim trybie ma to więc rozstrzygnąć? Do czego jest studium komunikacyjne?”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Podstawową zasadą w rejonie centrów handlowych jest segregacja ruchu, a zapis §10 ust.16 projektu planu dowodzi, że na etapie jego opracowywania, rozpatrywana była ww problematyka. Szczegóły zostaną rozstrzygnięte na etapie projektu budowlanego i przy organizacji ruchu w rejonie centrum.
12. „Zapis §11 ust. 1 z odesłaniem do §18 ust. 7 powoduje, że ustalenia planu w zakresie sieci cieplnej są iluzoryczne i pozostawione w istocie zarządcom sieci. Plan nie wypełnia w tym zakresie swej podstawowej funkcji wymaganej przepisami art. 15 ust. 2 pkt 10 ustawy o pizp.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Zgodnie z art. 15 ust. 2 pkt 10 ustawy określono w planie zasady modernizacji, rozbudowy i budowy systemów komunikacji i infrastruktury technicznej. Jednakże ze względu na to, że na etapie opracowywania planu miejscowego nie można przewidzieć szczegółowych rozwiązań dotyczących infrastruktury podziemnej i możliwości technicznych jej prowadzenia, dopuszcza się w planie różne rozwiązania. Prowadzenie infrastruktury, zarówno w ciągach komunikacyjnych, jak też dopuszczenie jej realizacji na poszczególnych terenach musi odbywać się zgodnie z przepisami odrębnymi. Na obszarze objętym planem znajduje się uzbrojenie, które nie służy jedynie mieszkańcom terenów objętych planem, ale dotyczy całego miasta lub jego części i ma znaczenie ogólnospołeczne.
13. „Zapisy §15 ust. 4 dopuszczają „wolną amerykankę" w zakresie rozwiązań sieci elektroenergetycznych, a rygorystyczny zapis ust. 5 dodatkowo nakłada obowiązek podporządkowania się tej „wolnej amerykance" nawet za cenę utraty prawa własności. Takie ustalenia - to brak ustaleń! W Istocie - władztwo planistyczne przekazuje się inwestorom i zakładowi energetycznemu. Jest to naruszenie art. 15 ust. 2 pkt 10 ustawy o pizp.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Jak dla uwagi 12.
14. „Zapisy §18 ust. 7 dopuszczają zniwelowanie wcześniejszych rozstrzygnięć i „wolną amerykankę" w zakresie rozwiązań całej infrastruktury. Takie ustalenia - to brak ustaleń! W istocie - władztwo planistyczne przekazuje się inwestorom i podmiotom dysponującym sieciami, spoza aparatu administracyjnego. Jest to naruszenie art. 15 ust. 2 pkt 10 ustawy o pizp.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Jak dla uwagi 12.
15. „Skoro nie ma scalenia i podziału, to jak zrealizować zapis §19 ust. 5? Przecież dopiero scalenie i podział wyodrębniłoby strefę od strony dojazdu 5KDW-W. Podkreślić należy, że linie zabudowy od 1KD i 5KDW-W są określone jako nieprzekraczalne, a nie obowiązujące. Zapisy te pozostawiają zbyt duży margines interpretacyjny.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
W planie nie ma terenów do objęcia scaleniami i podziałami w trybie przepisów odrębnych. Zgodnie z ustaleniami planu można wydzielić teren pod drogę 5KDW-D oraz położone - na terenie 1.1MU - działki przylegające do tej drogi .
W §4 pkt 3 i 4 projektu planu określono pojęcia dotyczące nieprzekraczalnej linii zabudowy (należy przez to rozumieć linię, której nie może przekroczyć ściana budynku) i ściśle określonej linii zabudowy (należy przez to rozumieć obowiązującą linię elewacji frontowej budynku), nie może być więc mowy o dowolności interpretacyjnej tych pojęć.
16. „Zapisy §20 są tak lakoniczne, że w istocie wprowadzają możliwość subiektywnego, dowolnego wykładania. Nie spełniają podstawowych kryteriów kodowania normy prawnej (hipoteza, dyspozycja, sankcja).”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Zapisy §20 projektu planu są uściślone w §21 ust. 3.
17. „Zapisy §21 ust. 1 pkt 1 warunkują podział przyleganiem do drogi (w domyśle - publicznej). Jak w tym zapisie odnaleźć się ma dojazd wewnętrzny (prywatny, bo nie przejęty przez miasto i nie zrealizowany przez miasto)?”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Ww zapis nie zawiera żadnego domysłu, ponieważ „warunkiem wydzielenia nowej działki budowlanej jest przyleganie jej frontu do drogi, z której odbywać się będzie główny wjazd lub wejście na działkę”. Nowa działka musi przylegać do drogi – publicznej lub wewnętrznej.
18. „Zapisy §21 ust. 3 pkt 1 i 2 sprzeczne są z normami powszechnie obowiązującego prawa (rozp. Ml w spr. war. tech.) i godzą w prawo własności, które można ograniczyć jedynie ustawą. Plan miejscowy nie jest prawną formą przesądzania o lokalizacji obiektów. Ta bowiem następuje w postępowaniu o pozwolenie na budowę. Ustalenia nie znajdują więc podstawy prawnej wykraczając poza art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o pizp.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Zgodnie z art.64 ust.3 Konstytucji RP ograniczenie prawa własności może nastąpić w drodze ustaw. Jedną z nich jest ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy, ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego kształtują, wraz z innymi przepisami, sposób wykonywania prawa własności nieruchomości. Wskazane w uwadze ustalenia wynikają z art. 15 ust. 2 pkt 2 ustawy dotyczącego obowiązkowego określenia w planie zasad ochrony i kształtowania ładu przestrzennego.
19. „Jak traktować §21 ust. 5? Kwestię rozwiązań kolorystycznych regulują przepisy rozp. Ml w spr. szczegółowej formy projektu budowlanego. Zapis bez podstawy prawnej - poza art. 15 ust 2-3. Nie można żądać niczego więcej, a plan nie jest prawną formą stanowienia wymogów co do zawartości projektów. Może on zawierać wytyczne, które ma spełnić inwestor i projektant oraz egzekwować organ wydający pozwolenie budowlane.”
Rozstrzygnięcie: uwaga uwzględniona, poprzez wykreślenie ww zapisu z projektu planu.
20. „Zapisy §22 o niczym same w sobie nie przesądzają, a jedynie powtarzają to co już zakwestionowano wcześniej (uwagi dot. §9 i §21 ust. 3 pkt 7).”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Jak dla uwagi 7.
21. „Zapisy §23 pkt 2-3 są niezgodne z art. 15 ust. 2-3. Nadto są skonstruowane wadliwie i nie dają żadnej szansy egzekwowania.”
Rozstrzygnięcie: uwaga w części uwzględniona poprzez wykreślenie §23 pkt 3 z projektu planu.
Egzekwowanie pozostałych zapisów §23 planu (wynikających z art. 15 ust. 2 pkt 2 ustawy dotyczącego obowiązkowego określenia w planie zasad ochrony i kształtowania ładu przestrzennego) nastąpi na etapie realizacji zamierzeń inwestycyjnych.
22. „Zapis §24 pkt 1 jest zbędny. Czy bez niego nie obowiązują ustalenia §10?”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Zapis nie jest zbędny, jest podkreśleniem, że dla terenów oznaczonych symbolami 1.1MU, 1.2MU i 1.3MU obowiązują przywołane ustalenia.
23. „Co to jest reklama wielkoformatowa (§25)? Konkretnie: ile na ile? A co z istniejącą na tym terenie reklamą?”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
O reklamie wielkoformatowej jest mowa w planie, w §9 ust. 4, §25 i §27 pkt 2. Pojęcie to ma znaczenie powszechnie obowiązujące i zgodnie z ww ustaleniami planu.
24. „Zapis §26 ust. 1 sugeruje, że wielkopowierzchniowe obiekty handlowe są obiektami użyteczności publicznej, co wraz z zapisami ust. 2 jest nadużyciem wprowadzającym w błąd przez bliskość do prawnej definicji inwestycji celu publicznego.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. Nr 75, poz.690 ze zm.) §3 pkt 6 „budynek użyteczności publicznej” to budynek przeznaczony na potrzeby administracji publicznej, wymiaru sprawiedliwości, kultury, kultu religijnego, oświaty, szkolnictwa wyższego, nauki, opieki zdrowotnej, opieki społecznej i socjalnej, obsługi bankowej, handlu, gastronomii, usług, turystyki, sportu, obsługi pasażerów w transporcie kolejowym , drogowym, lotniczym, morskim lub wodnym śródlądowym, świadczenia usług pocztowych lub telekomunikacyjnych oraz inny ogólnodostępny budynek przeznaczony do wykonywania podobnych funkcji, w tym także budynek biurowy i socjalny.
A zatem budynek przeznaczony na potrzeby handlu jest obiektem użyteczności publicznej, ale nie jest celem publicznym w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami gdyż nie jest wymieniony w art. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2004 Nr 261, poz. 2603 ze zm.).
25. „Na rysunku planu brak jest granic terenu budowy wielkopowierzchniowego obiektu handlowego. Jeżeli więc te granice pokrywają się z granicami terenu 3UCH, to trzeba to wyraźnie określić, gdyż aktualny zapis §26 ust. 3 wprowadza niejasność sytuacji.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Granica terenu pod budowę wielkopowierzchniowych obiektów handlowych jest określona na rysunku planu. W trakcie dyskusji publicznej nad projektem planu (w dniu 5 maja 2009 r.), w której uczestniczyły obie wnoszące uwagi wyjaśniono, że linie te pokrywają się z liniami zabudowy na terenie 3UCH i linią rozgraniczającą od strony terenu 4KS.
26. „Zapis §26 ust. 4 in fine jest na tyle niejednoznaczny, że dopuszcza zbyt szeroki wachlarz usług (np. stacje obsługi, diagnostyki, naprawy pojazdów).”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Ww usługi mogą być realizowane na terenie oznaczonym na rysunku planu symbolem 4KS.
27. „Czy zapis §27 pkt 1 zwalnia inne tereny z obowiązku starannego i atrakcyjnego traktowania?”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Ww zapis nie zwalnia innych terenów z obowiązku starannego i atrakcyjnego traktowania, a na przedmiotowym terenie wymaga szczególnie starannego i atrakcyjnego traktowania.
28. „Zapis §27 pkt 3, w zestawieniu z innymi zapisami planu dotyczącymi wskaźnika powierzchni biologicznie czynnej, dowodzi wyjątkowo liberalnego traktowania terenu 3UCH. Mając na uwadze jego obszar - ogromny w stosunku do całości terenu objętego planem, można dojść do wniosku, że autorzy planu dalece nierówno traktują ten teren, co rzutuje na wskaźnik powierzchni zieleni w całym kwartale miasta. A przecież można było nakazać wykonanie parkingów podziemnych, a także urządzenie zieleni na stropodachach obiektów lokalizowanych na 3UCH. Tak rażąca dysproporcja wiedzie do wniosku, że naruszona tu została zasada równego traktowania podmiotów.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Wskaźniki dotyczące powierzchni biologicznie czynnej są różne dla różnych, ustalonych w planie, funkcji. Inne są więc dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z dużą ilością zieleni, a inne dla zabudowy usługowej, która potrzebuje dużej powierzchni pod budynki, dojścia, place i parkingi. Różnice dotyczące ww wskaźników wynikają z różnych funkcji terenu i nie ma znaczenia, jaki podmiot te funkcje będzie realizował.
29. „Sporządzona „Prognoza oddziaływania na środowisko" nie odpowiada wymogom art. 52 ustawy o dostępie do informacji i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie społeczeństwa oraz ocenach oddziaływania na środowisko, gdyż jej założenia zostały oparte na nieaktualnych danych pochodzących z materiałów źródłowych opracowanych w latach 1998-2000.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Prognoza oddziaływania na środowisko dotycząca planu miejscowego jest zgodna z ustawą z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 ze zm.), a plan miejscowy wraz z prognozą - zgodnie z ww ustawą – został zaopiniowany, uzgodniony i poddany strategicznej ocenie oddziaływania na środowisko.
30. „Zapis §27 pkt 7 lit. c ukrywa radykalną zmianę ukształtowania terenu poprzez zmianę jego rzędnej o kilka metrów i pozostawienia obszaru 1.2MU i 1.1 MU w niecce utrudniającej przewietrzanie, odwodnienie i zmniejszającej walory użytkowe. Jednocześnie gloryfikuje hipermarket dopuszczając nadmierną ingerencję w przestrzeń.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Dopuszczenie budowy muru oporowego po granicy terenu 3UCH oraz 6CP i 2KD wiąże się z ewentualnym zabezpieczeniem gruntu przed jego osuwaniem, jeśli taka sytuacja wystąpi i nie będzie żadną barierą przewietrzania, odwodnienia itp. obszaru MU. Zarzut radykalnej zmiany ukształtowania terenu poprzez zmianę jego rzędnej o kilka metrów nie ma racjonalnych podstaw.
31. „W § 19 zabrania się lokalizacji warsztatów mechanicznych, stolarskich itp. jako mogących pogorszyć stan środowiska przyrodniczego i zamieszkania ludzi. Natomiast usadawia się w tym miejscu sklep wielkopowierzchniowy i ekrany dźwiękochłonne co wskazuje, że projektodawca przewiduje istotne pogorszenie stanu środowiska przyrodniczego i zamieszkania ludzi. Dlaczego jedne inwestycje są uprzywilejowane w stosunku do innych. Na terenach MU przewiduje się zabudowę mieszkaniowo-usługową z wykluczeniem większości usług jakie są w mieście.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Zgodnie z wnioskiem właścicieli o zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z dużą ilością zieleni, teren MU przewidziany jest pod zabudowę mieszkaniowo-usługową, głównie jednorodzinną z zielenią i obiektami małej architektury, a także obiekty towarzyszące i usługowe (Dom Pomocy Społecznej). Inne zasady i warunki zabudowy określone są dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z dużą ilością zieleni, a inne dla zabudowy usługowej.
32. „Na jakiej rzędnej będzie górna krawędź ekranów dźwiękochłonnych o których mowa w §27 pkt 7 lit. e? Czy będą one skutecznie chronić przed hałasem, czy zasłaniać Sanktuarium Miłosierdzia Bożego? Mając na uwadze omówiony wcześniej mur oporowy nie da się pogodzić obu tych warunków.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Wysokość ekranów będzie wynikać z konieczności spełnienia warunków określonych przepisami odrębnymi, po przeprowadzeniu odpowiednich analiz. Wysokość ekranów dźwiękochłonnych nie ma nic wspólnego z ewentualnym murem oporowym, którego funkcja jest odmienna od funkcji ww ekranów.
33. „Nierówność traktowania poszczególnych właścicieli gruntów położonych przy ul. Sikorskiego znajduje swe apogeum w §27 pkt 8 lit. b. Zaleca się likwidację obecnie istniejących, indywidualnych zjazdów z tej ulicy, a jednocześnie przewiduje się zjazd dostaw towaru do hipermarketu wprost ze skomplikowanego, bardzo kolizyjnego skrzyżowania Sikorskiego i Zawadzkiej.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Jak dla uwagi 9. Zalecenie likwidacji obecnie istniejących, indywidualnych zjazdów z ulicy Gen. Wł. Sikorskiego nie jest obowiązkiem bezwzględnym, dotyczy sytuacji, gdy nieruchomości przylegające do ulicy uzyskają możliwość obsługi komunikacyjnej z dróg 4KD i 5KDW-D i wynika z poprawy bezpieczeństwa ruchu, a także bezpieczeństwa samych właścicieli ww nieruchomości. Natomiast ustaleniami planu z ulicy Gen. W. Sikorskiego dopuszcza się (a nie ustala jako obowiązkowy) zjazd do obsługi strefy dostaw obiektów usługowych położonych na terenie 3UCH. W wykonanej w czerwcu 2008 r. przez firmę TranEko Analizie oddziaływania projektowanej galerii usługowo-handlowej „Veneda” przy ul. Zawadzkiej w Łomży na system transportowy miasta i układ ulic znajdujących się w jej bezpośrednim sąsiedztwie, uwzględniono możliwość zjazdu do galerii z ul. Gen. Sikorskiego.
34. „Jakimi instrumentami prawnymi będzie egzekwowany zakaz zawarty w §27 pkt 8 lit. d? Dlaczego tym zakazem nie objęto dojazdu 5KDW-D?”
Rozstrzygnięcie: uwaga uwzględniona poprzez uzupełnienie o drogi 4KD i 5KDW-D zapisu dotyczącego zakazu wykorzystywania dróg jako dostawczych do terenu 3UCH .
Ww zakaz będzie egzekwowany poprzez organizację ruchu.
35. „Zapis §28 ust. 3, to hipokryzja. Jeśli w parku 50% powierzchni mogą zająć miejsca postojowe, to chyba nie można tego oznaczyć symbolem ZP. Jest to sprzeczne z rozporządzeniem Ml w sprawie oznaczeń i nazewnictwa.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Uwaga jest refleksją nad zapisem bliżej nie sprecyzowanego rozporządzenia Ministra infrastruktury.
36. „Warunki zabudowy i zagospodarowania terenów 3UCH i 4 KS są niezgodne z przepisami. W zasadzie w żaden sposób nie sprecyzowano zagospodarowania terenu pod stacje. Tak naprawdę § 27 dotyczy terenów oznaczonych symbolem 3UCH a nie 4KS. Zagospodarowanie terenu 4KS powinno być opisane dokładniej w odrębnym rozdziale ze względu na wpływ inwestycji na środowisko.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
W §27 projektu planu określono warunki zabudowy i zagospodarowania dla terenów 3UCH i 4KS. W uwadze nie sprecyzowano jaki przepis prawa został naruszony. Ponadto obie ww przewidywane inwestycje należą do przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko i wymagają przeprowadzenia postępowania określonego w przepisach dotyczących ochrony środowiska.
37. „Komu ma służyć stacja 6EE? Czemu nie ma o niej mowy w części ogólnej dotyczącej zaopatrzenia w energię elektryczną?”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Projektowana na terenie oznaczonym symbolem 6EE stacja transformatorowa ma służyć mieszkańcom Łomży. Jest o niej mowa w §15ust.3 pkt 2, jednakże była ona oznaczona błędnym symbolem 3EE. Błąd w projekcie planu zostanie poprawiony.
38. „Zapis §30 pkt 2 narusza art. 15 ust. 2 pkt 12 ustawy o pizp.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Projekt planu miejscowego został sporządzony zgodnie przepisami ustawy. W planie określono stawkę procentową w wysokości 30% służącą naliczeniu jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w związku z uchwaleniem planu. Prezydent miasta pobiera tę opłatę w momencie zbycia nieruchomości objętej planem, jednakże tylko w okresie 5 lat od dnia wejścia w życie planu miejscowego. Dla terenów dróg publicznych i wewnętrznych nie stwierdzono wzrostu wartości nieruchomości, dlatego ww stawka wynosi 0%.
39. „Dlaczego rysunek planu nie jest podpisany przez autorów? Przecież wyłożenie, to czynność prawna, a przedmiotem wyłożenia może być wyłącznie projekt sporządzony przez uprawnione osoby, które składając swoje podpisy przyjmują odpowiedzialność (choćby tylko zawodową) za zawarte w projekcie rozwiązania.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
W rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. Nr 163, poz. 1587) określono m.in. zawartość rysunku projektu planu. Podpisanie rysunku planu nie jest wymagane. Zgodnie z art. 17 ust 1 pkt. 4 ustawy projekt planu miejscowego sporządza organ – wójt, burmistrz albo prezydent miasta – w tym przypadku Prezydent Miasta Łomża.
§3
1. Zarządzam wprowadzenie zmian do projektu planu miejscowego wynikających z uwzględnienia części uwag, w zakresie o którym mowa w §2 pkt. 1, 2, 4, 8, 19, 21, 34.
2. Biorąc pod uwagę, że zmiany, o których mowa w ust.1 nie obejmują zagadnień podlegających uzgodnieniu w zakresie wynikającym z art. 17 ust. 2 pkt. 7 ustawy, stwierdzam, że nie ma konieczności ponowienia uzgodnień projektu planu po wprowadzeniu tych zmian.
§4
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania.
§1
1. Uwaga wniesiona przez Emilię Jankowską – Głębocką:
„Z zainteresowaniem prześledziłam proponowane rozwiązania Planu. Nasuwa się takie spostrzeżenie, że jeśli nie będzie realizowany odcinek drogi 5KDW-D, a wszystko na to wskazuje, ponieważ koszty wykonania tego odcinka przerzucone zostają na posiadaczy przyległych działek. Dlaczego droga 4KD nie może mieć swojej osi na obecnej granicy działek 11177, 11178 i 11179. Takie usytuowanie byłoby sprawiedliwe społecznie i mniej krzywdzące dla mnie. Wcześniej gdy poszerzano ul, Sikorskiego odebrano część działki aż do linii budynku, a teraz po raz kolejny uszczupla się moją działkę.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Na działce nr ewid. 11179 znajdują się obiekty piekarni, dla której w ustaleniach planu przewiduje się zakaz utrwalania funkcji produkcyjnej z zaleceniem zmiany istniejącej funkcji na inną określoną w planie oraz obowiązek modernizacji i przebudowy obiektów w dostosowaniu do warunków określonych w planie. Droga publiczna oznaczona symbolem 4KD przede wszystkim stanowić będzie dojazd do Domu Pomocy Społecznej im. Wiktorii Kowalewskiej, który w chwili obecnej pozbawiony jest możliwości prawidłowej obsługi komunikacyjnej. Jako wjazd (od ul. Gen. W. Sikorskiego) do DPS wykorzystywana jest obecnie działka o szerokości 2,5 m (nr ewid. 11183 należąca do osób prywatnych) i nie spełniająca żadnych przewidzianych przepisami wymagań. Droga o szerokości 6 m w liniach rozgraniczających wraz z placem nawrotowym wydzielona jest nie tylko z działki nr 11177 ale również z działek nr ewid. 11178, 10787 i 11185. Z działki nr 11177 jest to ok. 145 m2. Proponowane przez wnoszącą uwagę rozwiązanie wiązałoby się z koniecznością wyburzenia obiektów o znacznej wartości materialnej i użytkowej istniejącej piekarni, co w konsekwencji musiałoby spowodować jej likwidację.
§2
Uwagi wniesione przez Jadwigę Grażynę Pylińską i Urszulę Taraszkiewicz (Józef Filipowicz nie podpisał pisma z uwagami):
1. „Uchwała intencyjna wskazywała jako istotny element planu granice scaleń i podziałów, zaś w §5 ust. 1 pkt 2 kwestia scalenia została pominięta, a kwestia podziału potraktowana jedynie jako propozycja. Niedopuszczalne jest aby procedurę scalania zastąpić „obowiązkiem dokonania wspólnego podziału części działek, oznaczonych na rysunku planu, w wyniku wzajemnej wymiany lub innych ustaleń pomiędzy ich właścicielami" (§21 ust. 1 pkt 5). Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie daje uprawnień jednostce samorządowej aby mogła nałożyć w tym zakresie obowiązek na mieszkańców poprzez wydanie aktu prawa miejscowego.”
Rozstrzygnięcie: uwaga uwzględniona poprzez usunięcie zapisu §5 ust.3 pkt 5 i §21 ust.1 pkt5.
2. „W planie wyznacza się nieprzekraczalną (obowiązująca wg §5 ust. 3 pkt 3) linię zabudowy obszaru 1.1 MU od strony dojazdu 5KDW-D. Z drugiej strony dojazd ten jest oznaczony linią przerywaną (nieobowiązującą ściśle)? Takie rozstrzygnięcia są ze sobą sprzeczne, a przez to uchwała jest wewnętrznie niespójna a stanowione prawo niejasne. Uchwała Rady Miasta jako akt prawa miejscowego nie powinien zawierać postanowień na zasadzie: że może coś zrobimy". Tworzona norma powinna jasno określać przedmiot regulacji. W istocie, wskazane ustalenia uniemożliwiają swobodne wykonywanie prawa własności przenosząc na właścicieli terenu obowiązek budowy drogi.”
Rozstrzygnięcie: uwaga uwzględniona poprzez wykreślenie §5 ust. 4 pkt 1 i wykreślenie części §5 ust. 3 pkt 1 . Linie rozgraniczające drogi wewnętrznej 5KDW-D oznaczone są linią przerywaną wskazując na nieobowiązkową realizację tej drogi. Jednocześnie linie te wyznaczają przebieg drogi wewnętrznej 5KDW-D na okoliczność, gdy właściciele nieruchomości przez które ona przebiega, zdecydują się na jej wydzielenie. Ustalona szerokość drogi w liniach rozgraniczających oraz linie zabudowy uchronią pas terenu przed jego ewentualnym trwałym zagospodarowaniem do czasu, gdy wszyscy właściciele nieruchomości, przez które ona przebiega zdecydują się na wydzielenie tej drogi (z sześciu właścicieli omawianych nieruchomości uwagę złożyli właściciele dwóch nieruchomości). Jeśli wydzielenie ww drogi nie zostanie zrealizowane, pas przeznaczony pod tę drogę może być wykorzystany np. jako ogród.
3. „Zapis §7 ust. 1 i §8 jest powtórzeniem powszechnie obowiązującego prawa. Nie niesie sobą żadnej treści.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Zgodnie z art. 15 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz.717 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w planie miejscowym określa się obowiązkowo zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego. Kwestionowane przez wnoszące uwagi zapisy są wypełnieniem tego obowiązku.
4. „Ustalenia §10 ust. 6 (określone jako obowiązujące) są sprzeczne z ustaleniami §5 ust. 4 (określonymi jako nieobowiązujące). Skoro z jednej strony dojazdu rysunek planu posługuje się linią ciągłą a przy tym przepis planu podaje precyzyjnie szerokość w liniach rozgraniczających, to oczywistym jest, że całość ustaleń staje się ściśle obowiązująca, a nie orientacyjna.”
Rozstrzygnięcie: uwaga uwzględniona.
Wyjaśnienie jak dla uwagi 2.
5. „Zapis §10 ust. 7 tworzy fikcję dotyczącą rzekomej swobody wyboru sposobu zagospodarowania terenu przez właścicieli gruntów. W rzeczywistości wprowadza niedopuszczalny stan patologii. Jak można bowiem zrealizować te ustalenia, gdy tylko jeden z właścicieli zdecyduje się na wydzielenie działki wg ustaleń planu? Kto, i w jakim trybie, zmusi innych właścicieli do udostępnienia ich gruntów pod drogę mającą służyć innym, a nazwaną w planie określeniem odnoszącym się do zupełnie innych stanów prawnych. Dojazd wewnętrzny to przecież ani droga konieczna, ani służebność gruntowa ani droga prywatna służąca wyłącznie jej właścicielowi. Tak sformułowany zapis planu nie tworzy prawa miejscowego lecz godzi w obowiązujący w RP porządek prawny gwarantowany Konstytucją. Pozbawia właścicieli prawa własności, a jednocześnie przenosi na nich obowiązek budowy drogi, który z mocy prawa obciąża gminę.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Zgodnie z art.64 ust. 3 Konstytucji RP ograniczenie prawa własności może nastąpić w drodze ustaw. Jedną z nich jest ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy, ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego kształtują, wraz z innymi przepisami, sposób wykonywania prawa własności nieruchomości.
Dojazd wewnętrzny (art. 8 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych – Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm.) 5KDW-D przewidziany jest w planie do realizacji przez właścicieli nieruchomości, w przypadku, gdy zdecydują oni o wydzieleniu działek budowlanych położonych na terenie 1.1MU, przylegających do tego dojazdu.
6. „Plan nie ustala linii zabudowy drogi 2KD dla obszaru 5ZP. Skoro ma to być park, to chyba można tam będzie zbudować np. obiekt małej gastronomii, a choćby „budkę" dla parkingowego?”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
W planie nie ustalono linii zabudowy dla terenu 5ZP dla żadnej z otaczających ulic, ponieważ za wyjątkiem obiektów małej architektury nie przewiduje się na tym terenie możliwości powstania żadnego budynku.
7. „Plan miejscowy nie jest prawną formą obejmowania obiektów ochroną konserwatorską. Zapisy § 9 ust. 1-3 wykraczają poza określony przepisami art. 15 ust. 2-3 ustawy o pizp, enumeratywny katalog działań realizowanych w formie planu miejscowe w ramach władztwa planistycznego. Wkraczają we właściwość właściwego konserwatora zabytków.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Zgodnie z art. 7 pkt 4 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zbytkami (Dz. U. Nr 162, poz.1568 ze zm.), jedną z form ochrony zabytków są ustalenia ochrony w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
8. „Jak uzasadnić niedopuszczalność budowy obiektów obsługujących ciąg pieszy 6CP i tworzenie przy tym ciągu 10-metrowej strefy niezabudowanej. To chyba nie ulica? A może tylko pozornie?”
Rozstrzygnięcie: uwaga uwzględniona poprzez zmniejszenie do 5 m odległości nieprzekraczalnej linii zabudowy od ich linii rozgraniczających ciągu pieszego 6CP i drogi 2KD .
9. „Zalecenie z §10 ust. 13 tworzy niejasność, czy podjęcie jakichkolwiek działań inwestycyjnych nie będzie powodowało nacisków ze strony władzy ku likwidacji zjazdu (swoistego szantażu). Albo więc należy zrezygnować z tego zapisu albo zapisać ten postulat, by dał się jednoznacznie zastosować przy stosowaniu planu.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Ww zapis wskazuje na zalecenie, a nie obowiązek likwidacji zjazdów z ul. Gen. W. Sikorskiego na działki, których obsługa komunikacyjna zostanie umożliwiona poprzez realizację projektowanych dróg 4KD i 5KDW-D.
10. „Liczba miejsc parkingowych dla terenów 3UCH i 4KS jest za mała i spowoduje, że w tym celu będą wykorzystywane przylegające drogi. Brak zapisów o parkingach i ich rodzaju np. podziemne.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Nie ma przepisów stanowiących o wskaźnikach dotyczących ilości miejsc postojowych dla tego typu obiektów. Natomiast w §27 pkt 8 lit e projektu planu określono sposób lokalizacji miejsc postojowych.
11. „Zapis §10 ust. 16 dowodzi, że przy sporządzaniu planu nie ustalono czy ruch pieszy będzie kolidował z ruchem kołowym. Kto, kiedy i w jakim trybie ma to więc rozstrzygnąć? Do czego jest studium komunikacyjne?”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Podstawową zasadą w rejonie centrów handlowych jest segregacja ruchu, a zapis §10 ust.16 projektu planu dowodzi, że na etapie jego opracowywania, rozpatrywana była ww problematyka. Szczegóły zostaną rozstrzygnięte na etapie projektu budowlanego i przy organizacji ruchu w rejonie centrum.
12. „Zapis §11 ust. 1 z odesłaniem do §18 ust. 7 powoduje, że ustalenia planu w zakresie sieci cieplnej są iluzoryczne i pozostawione w istocie zarządcom sieci. Plan nie wypełnia w tym zakresie swej podstawowej funkcji wymaganej przepisami art. 15 ust. 2 pkt 10 ustawy o pizp.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Zgodnie z art. 15 ust. 2 pkt 10 ustawy określono w planie zasady modernizacji, rozbudowy i budowy systemów komunikacji i infrastruktury technicznej. Jednakże ze względu na to, że na etapie opracowywania planu miejscowego nie można przewidzieć szczegółowych rozwiązań dotyczących infrastruktury podziemnej i możliwości technicznych jej prowadzenia, dopuszcza się w planie różne rozwiązania. Prowadzenie infrastruktury, zarówno w ciągach komunikacyjnych, jak też dopuszczenie jej realizacji na poszczególnych terenach musi odbywać się zgodnie z przepisami odrębnymi. Na obszarze objętym planem znajduje się uzbrojenie, które nie służy jedynie mieszkańcom terenów objętych planem, ale dotyczy całego miasta lub jego części i ma znaczenie ogólnospołeczne.
13. „Zapisy §15 ust. 4 dopuszczają „wolną amerykankę" w zakresie rozwiązań sieci elektroenergetycznych, a rygorystyczny zapis ust. 5 dodatkowo nakłada obowiązek podporządkowania się tej „wolnej amerykance" nawet za cenę utraty prawa własności. Takie ustalenia - to brak ustaleń! W Istocie - władztwo planistyczne przekazuje się inwestorom i zakładowi energetycznemu. Jest to naruszenie art. 15 ust. 2 pkt 10 ustawy o pizp.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Jak dla uwagi 12.
14. „Zapisy §18 ust. 7 dopuszczają zniwelowanie wcześniejszych rozstrzygnięć i „wolną amerykankę" w zakresie rozwiązań całej infrastruktury. Takie ustalenia - to brak ustaleń! W istocie - władztwo planistyczne przekazuje się inwestorom i podmiotom dysponującym sieciami, spoza aparatu administracyjnego. Jest to naruszenie art. 15 ust. 2 pkt 10 ustawy o pizp.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Jak dla uwagi 12.
15. „Skoro nie ma scalenia i podziału, to jak zrealizować zapis §19 ust. 5? Przecież dopiero scalenie i podział wyodrębniłoby strefę od strony dojazdu 5KDW-W. Podkreślić należy, że linie zabudowy od 1KD i 5KDW-W są określone jako nieprzekraczalne, a nie obowiązujące. Zapisy te pozostawiają zbyt duży margines interpretacyjny.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
W planie nie ma terenów do objęcia scaleniami i podziałami w trybie przepisów odrębnych. Zgodnie z ustaleniami planu można wydzielić teren pod drogę 5KDW-D oraz położone - na terenie 1.1MU - działki przylegające do tej drogi .
W §4 pkt 3 i 4 projektu planu określono pojęcia dotyczące nieprzekraczalnej linii zabudowy (należy przez to rozumieć linię, której nie może przekroczyć ściana budynku) i ściśle określonej linii zabudowy (należy przez to rozumieć obowiązującą linię elewacji frontowej budynku), nie może być więc mowy o dowolności interpretacyjnej tych pojęć.
16. „Zapisy §20 są tak lakoniczne, że w istocie wprowadzają możliwość subiektywnego, dowolnego wykładania. Nie spełniają podstawowych kryteriów kodowania normy prawnej (hipoteza, dyspozycja, sankcja).”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Zapisy §20 projektu planu są uściślone w §21 ust. 3.
17. „Zapisy §21 ust. 1 pkt 1 warunkują podział przyleganiem do drogi (w domyśle - publicznej). Jak w tym zapisie odnaleźć się ma dojazd wewnętrzny (prywatny, bo nie przejęty przez miasto i nie zrealizowany przez miasto)?”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Ww zapis nie zawiera żadnego domysłu, ponieważ „warunkiem wydzielenia nowej działki budowlanej jest przyleganie jej frontu do drogi, z której odbywać się będzie główny wjazd lub wejście na działkę”. Nowa działka musi przylegać do drogi – publicznej lub wewnętrznej.
18. „Zapisy §21 ust. 3 pkt 1 i 2 sprzeczne są z normami powszechnie obowiązującego prawa (rozp. Ml w spr. war. tech.) i godzą w prawo własności, które można ograniczyć jedynie ustawą. Plan miejscowy nie jest prawną formą przesądzania o lokalizacji obiektów. Ta bowiem następuje w postępowaniu o pozwolenie na budowę. Ustalenia nie znajdują więc podstawy prawnej wykraczając poza art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o pizp.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Zgodnie z art.64 ust.3 Konstytucji RP ograniczenie prawa własności może nastąpić w drodze ustaw. Jedną z nich jest ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy, ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego kształtują, wraz z innymi przepisami, sposób wykonywania prawa własności nieruchomości. Wskazane w uwadze ustalenia wynikają z art. 15 ust. 2 pkt 2 ustawy dotyczącego obowiązkowego określenia w planie zasad ochrony i kształtowania ładu przestrzennego.
19. „Jak traktować §21 ust. 5? Kwestię rozwiązań kolorystycznych regulują przepisy rozp. Ml w spr. szczegółowej formy projektu budowlanego. Zapis bez podstawy prawnej - poza art. 15 ust 2-3. Nie można żądać niczego więcej, a plan nie jest prawną formą stanowienia wymogów co do zawartości projektów. Może on zawierać wytyczne, które ma spełnić inwestor i projektant oraz egzekwować organ wydający pozwolenie budowlane.”
Rozstrzygnięcie: uwaga uwzględniona, poprzez wykreślenie ww zapisu z projektu planu.
20. „Zapisy §22 o niczym same w sobie nie przesądzają, a jedynie powtarzają to co już zakwestionowano wcześniej (uwagi dot. §9 i §21 ust. 3 pkt 7).”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Jak dla uwagi 7.
21. „Zapisy §23 pkt 2-3 są niezgodne z art. 15 ust. 2-3. Nadto są skonstruowane wadliwie i nie dają żadnej szansy egzekwowania.”
Rozstrzygnięcie: uwaga w części uwzględniona poprzez wykreślenie §23 pkt 3 z projektu planu.
Egzekwowanie pozostałych zapisów §23 planu (wynikających z art. 15 ust. 2 pkt 2 ustawy dotyczącego obowiązkowego określenia w planie zasad ochrony i kształtowania ładu przestrzennego) nastąpi na etapie realizacji zamierzeń inwestycyjnych.
22. „Zapis §24 pkt 1 jest zbędny. Czy bez niego nie obowiązują ustalenia §10?”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Zapis nie jest zbędny, jest podkreśleniem, że dla terenów oznaczonych symbolami 1.1MU, 1.2MU i 1.3MU obowiązują przywołane ustalenia.
23. „Co to jest reklama wielkoformatowa (§25)? Konkretnie: ile na ile? A co z istniejącą na tym terenie reklamą?”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
O reklamie wielkoformatowej jest mowa w planie, w §9 ust. 4, §25 i §27 pkt 2. Pojęcie to ma znaczenie powszechnie obowiązujące i zgodnie z ww ustaleniami planu.
24. „Zapis §26 ust. 1 sugeruje, że wielkopowierzchniowe obiekty handlowe są obiektami użyteczności publicznej, co wraz z zapisami ust. 2 jest nadużyciem wprowadzającym w błąd przez bliskość do prawnej definicji inwestycji celu publicznego.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. Nr 75, poz.690 ze zm.) §3 pkt 6 „budynek użyteczności publicznej” to budynek przeznaczony na potrzeby administracji publicznej, wymiaru sprawiedliwości, kultury, kultu religijnego, oświaty, szkolnictwa wyższego, nauki, opieki zdrowotnej, opieki społecznej i socjalnej, obsługi bankowej, handlu, gastronomii, usług, turystyki, sportu, obsługi pasażerów w transporcie kolejowym , drogowym, lotniczym, morskim lub wodnym śródlądowym, świadczenia usług pocztowych lub telekomunikacyjnych oraz inny ogólnodostępny budynek przeznaczony do wykonywania podobnych funkcji, w tym także budynek biurowy i socjalny.
A zatem budynek przeznaczony na potrzeby handlu jest obiektem użyteczności publicznej, ale nie jest celem publicznym w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami gdyż nie jest wymieniony w art. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2004 Nr 261, poz. 2603 ze zm.).
25. „Na rysunku planu brak jest granic terenu budowy wielkopowierzchniowego obiektu handlowego. Jeżeli więc te granice pokrywają się z granicami terenu 3UCH, to trzeba to wyraźnie określić, gdyż aktualny zapis §26 ust. 3 wprowadza niejasność sytuacji.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Granica terenu pod budowę wielkopowierzchniowych obiektów handlowych jest określona na rysunku planu. W trakcie dyskusji publicznej nad projektem planu (w dniu 5 maja 2009 r.), w której uczestniczyły obie wnoszące uwagi wyjaśniono, że linie te pokrywają się z liniami zabudowy na terenie 3UCH i linią rozgraniczającą od strony terenu 4KS.
26. „Zapis §26 ust. 4 in fine jest na tyle niejednoznaczny, że dopuszcza zbyt szeroki wachlarz usług (np. stacje obsługi, diagnostyki, naprawy pojazdów).”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Ww usługi mogą być realizowane na terenie oznaczonym na rysunku planu symbolem 4KS.
27. „Czy zapis §27 pkt 1 zwalnia inne tereny z obowiązku starannego i atrakcyjnego traktowania?”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Ww zapis nie zwalnia innych terenów z obowiązku starannego i atrakcyjnego traktowania, a na przedmiotowym terenie wymaga szczególnie starannego i atrakcyjnego traktowania.
28. „Zapis §27 pkt 3, w zestawieniu z innymi zapisami planu dotyczącymi wskaźnika powierzchni biologicznie czynnej, dowodzi wyjątkowo liberalnego traktowania terenu 3UCH. Mając na uwadze jego obszar - ogromny w stosunku do całości terenu objętego planem, można dojść do wniosku, że autorzy planu dalece nierówno traktują ten teren, co rzutuje na wskaźnik powierzchni zieleni w całym kwartale miasta. A przecież można było nakazać wykonanie parkingów podziemnych, a także urządzenie zieleni na stropodachach obiektów lokalizowanych na 3UCH. Tak rażąca dysproporcja wiedzie do wniosku, że naruszona tu została zasada równego traktowania podmiotów.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Wskaźniki dotyczące powierzchni biologicznie czynnej są różne dla różnych, ustalonych w planie, funkcji. Inne są więc dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z dużą ilością zieleni, a inne dla zabudowy usługowej, która potrzebuje dużej powierzchni pod budynki, dojścia, place i parkingi. Różnice dotyczące ww wskaźników wynikają z różnych funkcji terenu i nie ma znaczenia, jaki podmiot te funkcje będzie realizował.
29. „Sporządzona „Prognoza oddziaływania na środowisko" nie odpowiada wymogom art. 52 ustawy o dostępie do informacji i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie społeczeństwa oraz ocenach oddziaływania na środowisko, gdyż jej założenia zostały oparte na nieaktualnych danych pochodzących z materiałów źródłowych opracowanych w latach 1998-2000.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Prognoza oddziaływania na środowisko dotycząca planu miejscowego jest zgodna z ustawą z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 ze zm.), a plan miejscowy wraz z prognozą - zgodnie z ww ustawą – został zaopiniowany, uzgodniony i poddany strategicznej ocenie oddziaływania na środowisko.
30. „Zapis §27 pkt 7 lit. c ukrywa radykalną zmianę ukształtowania terenu poprzez zmianę jego rzędnej o kilka metrów i pozostawienia obszaru 1.2MU i 1.1 MU w niecce utrudniającej przewietrzanie, odwodnienie i zmniejszającej walory użytkowe. Jednocześnie gloryfikuje hipermarket dopuszczając nadmierną ingerencję w przestrzeń.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Dopuszczenie budowy muru oporowego po granicy terenu 3UCH oraz 6CP i 2KD wiąże się z ewentualnym zabezpieczeniem gruntu przed jego osuwaniem, jeśli taka sytuacja wystąpi i nie będzie żadną barierą przewietrzania, odwodnienia itp. obszaru MU. Zarzut radykalnej zmiany ukształtowania terenu poprzez zmianę jego rzędnej o kilka metrów nie ma racjonalnych podstaw.
31. „W § 19 zabrania się lokalizacji warsztatów mechanicznych, stolarskich itp. jako mogących pogorszyć stan środowiska przyrodniczego i zamieszkania ludzi. Natomiast usadawia się w tym miejscu sklep wielkopowierzchniowy i ekrany dźwiękochłonne co wskazuje, że projektodawca przewiduje istotne pogorszenie stanu środowiska przyrodniczego i zamieszkania ludzi. Dlaczego jedne inwestycje są uprzywilejowane w stosunku do innych. Na terenach MU przewiduje się zabudowę mieszkaniowo-usługową z wykluczeniem większości usług jakie są w mieście.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Zgodnie z wnioskiem właścicieli o zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z dużą ilością zieleni, teren MU przewidziany jest pod zabudowę mieszkaniowo-usługową, głównie jednorodzinną z zielenią i obiektami małej architektury, a także obiekty towarzyszące i usługowe (Dom Pomocy Społecznej). Inne zasady i warunki zabudowy określone są dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z dużą ilością zieleni, a inne dla zabudowy usługowej.
32. „Na jakiej rzędnej będzie górna krawędź ekranów dźwiękochłonnych o których mowa w §27 pkt 7 lit. e? Czy będą one skutecznie chronić przed hałasem, czy zasłaniać Sanktuarium Miłosierdzia Bożego? Mając na uwadze omówiony wcześniej mur oporowy nie da się pogodzić obu tych warunków.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Wysokość ekranów będzie wynikać z konieczności spełnienia warunków określonych przepisami odrębnymi, po przeprowadzeniu odpowiednich analiz. Wysokość ekranów dźwiękochłonnych nie ma nic wspólnego z ewentualnym murem oporowym, którego funkcja jest odmienna od funkcji ww ekranów.
33. „Nierówność traktowania poszczególnych właścicieli gruntów położonych przy ul. Sikorskiego znajduje swe apogeum w §27 pkt 8 lit. b. Zaleca się likwidację obecnie istniejących, indywidualnych zjazdów z tej ulicy, a jednocześnie przewiduje się zjazd dostaw towaru do hipermarketu wprost ze skomplikowanego, bardzo kolizyjnego skrzyżowania Sikorskiego i Zawadzkiej.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Jak dla uwagi 9. Zalecenie likwidacji obecnie istniejących, indywidualnych zjazdów z ulicy Gen. Wł. Sikorskiego nie jest obowiązkiem bezwzględnym, dotyczy sytuacji, gdy nieruchomości przylegające do ulicy uzyskają możliwość obsługi komunikacyjnej z dróg 4KD i 5KDW-D i wynika z poprawy bezpieczeństwa ruchu, a także bezpieczeństwa samych właścicieli ww nieruchomości. Natomiast ustaleniami planu z ulicy Gen. W. Sikorskiego dopuszcza się (a nie ustala jako obowiązkowy) zjazd do obsługi strefy dostaw obiektów usługowych położonych na terenie 3UCH. W wykonanej w czerwcu 2008 r. przez firmę TranEko Analizie oddziaływania projektowanej galerii usługowo-handlowej „Veneda” przy ul. Zawadzkiej w Łomży na system transportowy miasta i układ ulic znajdujących się w jej bezpośrednim sąsiedztwie, uwzględniono możliwość zjazdu do galerii z ul. Gen. Sikorskiego.
34. „Jakimi instrumentami prawnymi będzie egzekwowany zakaz zawarty w §27 pkt 8 lit. d? Dlaczego tym zakazem nie objęto dojazdu 5KDW-D?”
Rozstrzygnięcie: uwaga uwzględniona poprzez uzupełnienie o drogi 4KD i 5KDW-D zapisu dotyczącego zakazu wykorzystywania dróg jako dostawczych do terenu 3UCH .
Ww zakaz będzie egzekwowany poprzez organizację ruchu.
35. „Zapis §28 ust. 3, to hipokryzja. Jeśli w parku 50% powierzchni mogą zająć miejsca postojowe, to chyba nie można tego oznaczyć symbolem ZP. Jest to sprzeczne z rozporządzeniem Ml w sprawie oznaczeń i nazewnictwa.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Uwaga jest refleksją nad zapisem bliżej nie sprecyzowanego rozporządzenia Ministra infrastruktury.
36. „Warunki zabudowy i zagospodarowania terenów 3UCH i 4 KS są niezgodne z przepisami. W zasadzie w żaden sposób nie sprecyzowano zagospodarowania terenu pod stacje. Tak naprawdę § 27 dotyczy terenów oznaczonych symbolem 3UCH a nie 4KS. Zagospodarowanie terenu 4KS powinno być opisane dokładniej w odrębnym rozdziale ze względu na wpływ inwestycji na środowisko.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
W §27 projektu planu określono warunki zabudowy i zagospodarowania dla terenów 3UCH i 4KS. W uwadze nie sprecyzowano jaki przepis prawa został naruszony. Ponadto obie ww przewidywane inwestycje należą do przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko i wymagają przeprowadzenia postępowania określonego w przepisach dotyczących ochrony środowiska.
37. „Komu ma służyć stacja 6EE? Czemu nie ma o niej mowy w części ogólnej dotyczącej zaopatrzenia w energię elektryczną?”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Projektowana na terenie oznaczonym symbolem 6EE stacja transformatorowa ma służyć mieszkańcom Łomży. Jest o niej mowa w §15ust.3 pkt 2, jednakże była ona oznaczona błędnym symbolem 3EE. Błąd w projekcie planu zostanie poprawiony.
38. „Zapis §30 pkt 2 narusza art. 15 ust. 2 pkt 12 ustawy o pizp.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
Projekt planu miejscowego został sporządzony zgodnie przepisami ustawy. W planie określono stawkę procentową w wysokości 30% służącą naliczeniu jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w związku z uchwaleniem planu. Prezydent miasta pobiera tę opłatę w momencie zbycia nieruchomości objętej planem, jednakże tylko w okresie 5 lat od dnia wejścia w życie planu miejscowego. Dla terenów dróg publicznych i wewnętrznych nie stwierdzono wzrostu wartości nieruchomości, dlatego ww stawka wynosi 0%.
39. „Dlaczego rysunek planu nie jest podpisany przez autorów? Przecież wyłożenie, to czynność prawna, a przedmiotem wyłożenia może być wyłącznie projekt sporządzony przez uprawnione osoby, które składając swoje podpisy przyjmują odpowiedzialność (choćby tylko zawodową) za zawarte w projekcie rozwiązania.”
Rozstrzygnięcie: uwaga nieuwzględniona.
Uzasadnienie:
W rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. Nr 163, poz. 1587) określono m.in. zawartość rysunku projektu planu. Podpisanie rysunku planu nie jest wymagane. Zgodnie z art. 17 ust 1 pkt. 4 ustawy projekt planu miejscowego sporządza organ – wójt, burmistrz albo prezydent miasta – w tym przypadku Prezydent Miasta Łomża.
§3
1. Zarządzam wprowadzenie zmian do projektu planu miejscowego wynikających z uwzględnienia części uwag, w zakresie o którym mowa w §2 pkt. 1, 2, 4, 8, 19, 21, 34.
2. Biorąc pod uwagę, że zmiany, o których mowa w ust.1 nie obejmują zagadnień podlegających uzgodnieniu w zakresie wynikającym z art. 17 ust. 2 pkt. 7 ustawy, stwierdzam, że nie ma konieczności ponowienia uzgodnień projektu planu po wprowadzeniu tych zmian.
§4
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania.
