BIULETYN INFORMACJI PUBLICZNEJ

Posiedzenie Komisji otworzyła i obradom przewodniczyła Pani Alicja Gołaszewska Przewodnicząca Komisji, która po zapoznaniu się z listą obecności i stwierdzeniu quorum przedstawił porządek obrad (w załączeniu do protokołu).
Następnie przypomniała, że tematem dzisiejszego spotkania jest omówienie funkcjonowanie i finansowania oświaty. W związku z powyższym na posiedzenie zostali zaproszeniu parlamentarzyści, by po wysłuchaniu dyskusji i poznaniu problemów oświaty, spowodowali działania mające na celu zwiększenie subwencji oświatowej, by zabezpieczyły w 95% -100% należne koszty związane z podwyżką płac nauczycieli. Zwróciła uwagę, że w mieście panuje niż demograficzny, co za tym idzie mniej dzieci w szkołach, co powoduje niższą subwencję. Przekazała glos Pani Skarbnik, by przybliżyła sytuację finansową oświaty.
Pani Jadwiga Kozłowska przedstawiając sytuację finansową oświaty poinformowała, że początek niżu demograficznego szacuje się już od 1999r. i każdego roku ten proces narasta. Sytuacja jest na tyle niepokojąca, że wszyscy o tym wiedzą, iż w kosztach utrzymania szkół 92% stanowią koszty osobowe i pochodne. Od roku 2001 sytuacja szkół w sposób zdecydowany jest określana jako działania standardowe. Zostały opracowane wskaźniki odnoszące się do ilości uczniów w danej szkole. To spowodowało, że zmniejsza się liczba nauczycieli, obsługi w stosunku do ilości uczniów uczących się w danym roku szkolnym w szkole. Taka sytuacja była do roku 2006. Rok 2007 jest rokiem, w który następny ubytek uczniów spowoduje, że przy daleko idącej zmniejszonej ilości nauczycieli powstają pewne niezabezpieczone działania dydaktyczne. Na dzień dzisiejszy subwencja oświatowa zabezpiecza szkoły ponadgimnazjalne, natomiast jest problem w zakresie szkół podstawowych i gimnazjów. Liczba uczniów zmniejszyła się prawie o 500 uczniów. Od 1999 roku w stosunku do szkół subwencja nie zabezpiecza kosztów utrzymania szkół w wysokości 80%. Spowoduje to, że środki muszą być zabezpieczone przez samorząd. Na dzisiaj szkoły podstawowe i gimnazja mają zabezpieczone środki w wysokości 89% i 86% subwencji. Oznacza to, że ponad 3mln.zł należy dołożyć do pełnego zabezpieczenia. Przypomniała, że była obiecana podwyżka płac nauczycieli o 5 %. Z wyliczeń wynika, że w przypadku szkół gminnych i szkół podstawowych podwyżka ta wynosi dla szkół gminnych 1.113.512 zł, dla szkół powiatowych to 1.112.705zł. Sytuacja jest więc poważna, jeżeli bowiem taka podwyżka zostanie przyjęta, takie środki trzeba będzie w budżecie zabezpieczyć.
Pan Krzysztof Sychowicz prosi o wyjaśnienie, jaka łączna jest kwota potrzeb.
Pani Skarbnik wyjaśniła, że łącznie potrzeba ok. 5mln.zł. W związku z powyższym zwraca się z prośbą, by Panowie Posłowie pomogli, by subwencja przyszła w większej wysokości, niż to, co jest proponowane, a może okazać się, że będzie jeszcze zmniejszona. Następnie przedstawiła sposób naliczania subwencji przez Ministerstwo. Poinformowała następnie, że w tym roku z budżetu na oświatę przekazuje się kwotę ok. 3 mln. zł.
W wyniku toczącej się dyskusji członkowie Komisji wystosowali postulat to parlamentarzystów postulat, by poparli działania miasta w kierunku utrzymania subwencji, co najmniej na poziomie roku ubiegłego, jeżeli już nie wzrosnąć. Uznano również, że powinni spojrzeć na oświatę z szerszego punktu widzenia, niż tylko z perspektywy Łomży. Należy dążyć do normalności w szkołach, do tego, by klasy nie były przepełnione. Uznano, że Sejm powinien spojrzeć na oświatę dalekosiężnie, aby oświata funkcjonowała w miarę normalnie z budżetu państwa powinno przeznaczyć się na nią 6 %, a nie jak w chwili obecnej niecałe 4 %. Zauważono również, że podwyżka dla nauczycieli w miarę funkcjonowała przez dwa lata, w chwili obecnej nauczyciel dyplomowany zarabia poniżej średniej krajowej.
W dalszej dyskusji zwrócono uwagę, że tak naprawdę, to brak jest polityki oświatowej. System zarządzania merytorycznego w oświacie jest zupełnie zdekoncentrowany i nikogo to nie zadawala. Fikcją jest tzw. nadzór merytoryczny Kuratora, bo są to tylko papiery, z których nic nie wynika. Nadzór miasta ogranicza się do wydatkowania wg ściśle określonych wzorów pieniędzy, które otrzymało. Jeżeli jest bogatsze, to coś dołoży ze swego budżetu, jeżeli nie, to nie dołoży. Członkowie komisji w dalszej dyskusji stwierdził, że dobrze by było określić, co ma być „produktem wypuszczanym przez szkołę”, jakie cechy, umiejętności. Kto ma to gwarantować? W chwili obecnej dokłada się szkołom godziny, nie weryfikuje się programów. Należy więc przyjrzeć się i określić, jaka jest rola w zarządzaniu merytoryczna kuratora, jaka gminy. Chodzi o to, by sejmowa Komisja Edukacji dokonała rewizji systemu oświaty i przeglądu narzędzi, tj. przegląd programów, przegląd finansowania oraz zarządzania rozwojem kadr.
W dalszej dyskusji poruszono również problem udziału nauczycieli w szkoleniach, jakości tych szkoleń, jak również stosunku dyrekcji i pracowników placówek oświatowych do tych szkoleń.
Wracając do kwestii zasadniczej zwrócono uwagę, że wszelkie działania w oświacie muszą niestety być poparte środkami finansowymi i o tym należy pamiętać tworząc już budżet roku 2008, bo na ten rok budżet jest już przyjęty.
W dalszej dyskusji po wysłuchaniu wyjaśnień Prezydenta Choińskiego zgodzili się, że samorządy nie będą dążyły do normalności w szkołach, ponieważ na to ich nie stać. Należy więc tym tematem zainteresować parlament, jak również tym, że oświata powinna zarządzać jedna osoba, a nie kilka. Oświatą powinna zarządzać ten, kto posiada środki. W chwili obecnej środkami zarządza samorząd, a nadzór sprawuje Kuratorium, które w ogóle nie rozumie zasad finansowania, co powoduje, że dorzucają godzin, nie licząc się, czy są środki. Również Komisja Egzaminacyjna wrzuca samorządowi wiele zadań, nie zastanawiając się, czy są na to środki. Rząd powinien więc, zdaniem Komisji podjąć pewne działania mające na celu unormowanie tych spraw.
Pan Prezydent omówił kwestie rejonizacji szkół podstawowych, a zwłaszcza gimnazjów oraz zasad naboru do gimnazjów, jak również szkół ponadgimnazjalnych.
W dalszej wypowiedzi przedstawił sytuację dotowania szkół niepublicznych.
Pani Skarbnik poinformowała, że placówkom tym przekazuje się prawie 7 mln. zł. Coraz więcej tych szkół powstaje. Zwrócono również uwagę, że większość nauczycieli tych szkół zatrudniona jest w placówkach miasta i to miasto pokrywa wszelkie koszty zatrudnienia, natomiast w tamtych placówkach pracują na umowy, a co za tym idą ich koszty są niższe. Ponadto w tych placówkach nie obowiązuje Karta Nauczyciela. Należałoby doprowadzić to tego, by to ujednolicić.
Uznano więc, by we wniosku do parlamentarzystów również obok problemu jednego zarządcy, zawrzeć kwestię dokonania zmian w ustawie oraz Karcie Nauczyciela.
Pan Jan Jarota – Poseł na Sejm odnosząc się do zgłaszanych wniosków stwierdził, że on bezpośrednio nie pracuje w sferze oświaty, a więc bezpośredniego wpływu na oświatę nie ma. Jeżeli jednak Komisja sprecyzuje wnioski, to postarają się przekazać je właściwym osobom i wesprzeć je. Wnioski jednak powinny mieć merytoryczne uzasadnienie.
Pan Poseł Lech Kołakowski zabierając głos podziękował za zaproszenie na posiedzenie Komisji. Stwierdził następnie, że otrzymawszy zaproszenie był zaniepokojony trudną sytuacja oświaty. Jeżeli jednak chodzi o niż demograficzny, to jest to problem całego kraju i jest znany resortowi oświaty. Zauważył następnie, że w kraju sytuacja niektórych samorządów jest jeszcze gorsza. Podkreślił, że oni nie uzdrowią sytuacji w całym kraju. Jedynie co mogą, to punktowo pomóc samorządowi miasta. W tym przypadku jest potrzebny jeden konkretny wniosek do Wicepremiera Ministra Oświaty Romana Giertycha. Być może jednostkowo Minister zauważy ten problem. Chce jednak zaznaczyć, że wniosek ten powinien być bardzo dobrze przygotowany. Powinien mieć bardzo merytoryczne uzasadnienie, które będzie sprzyjać pozyskaniu dodatkowych środków. Obowiązuje bowiem metryczka, że tyle się należy samorządowi i Minister musi tyle przekazać. Należy więc patrzeć realnie. Należy punkt po punkcie wyszczególnić te argumenty za. Zauważył, że problem niżu demograficznego jest znany nie od dzisiaj. Zauważył następnie, że w roku ubiegłym w Łomży urodziły się trojaczki, niestety miasto nie zainteresowało się udzieleniem stosownej pomocy. Odnośnie ilości uczniów w klasach zgodził się, że jakość nauczania w mniejszych klasach jest lepsza, niż w klasach dużych. Zauważył następnie, że na dzień dzisiejszy w klasach szkół ponadgimnazjalnych w jednej klasie jest nawet ok. 40 uczniów. Jeszcze raz podkreślił, że wniosek musi być uzasadniony. Zwracając się do Prezydenta stwierdził, że jeżeli mógłby pomóc, to wskazał na możliwość dofinansowania w 80% spraw związanych z ociepleniem, termoizolacją, ogrzewaniem placówek. W tym przypadku jest w stanie dopomóc.
On zwróciłby uwagę na to, że miasto zaangażowało się bardzo finansowo w podniesienie standardu technicznego szkół, co uszczupliło możliwości dofinansowania.
Pani Skarbnik zwróciła uwagę na awans zawodowy nauczycieli, który również powoduje wzrost wydatków.
W dalszej dyskusji zwrócono uwagę, że w piśmie do Ministra należy wskazać, na przykładzie samorządu Łomży, w którym kierunku Minister powinien swoje działania kierować, by uzdrowić oświatę.
Pan Poseł Lech Kołakowski kontynuując wypowiedź stwierdził, że budżet Państwa na 2007 rok został już przyjęty, wszelkie więc sugestie i dyskusje w klubach, czy komisjach mogą dotyczyć wniosków i sugestii do budżetu roku następnego. Prosi więc, by Prezydent, Komisja stosowne wnioski pisali. On wystąpi z interpelacją i sytuację przedstawi. Uważa, że w przyszłym tygodniu należy spotkać się i deklaruje, że w miarę możliwości pomoże. Przygotowanie merytorycznego wniosku leży jednak po stronie samorządu. Zaproponował, by odbyło się wspólne posiedzenie Komisji Edukacji z Komisja Finansów.
W dalszej dyskusji zwrócono uwagę na funkcjonowanie klas integracyjnych. Prezydent zauważył, że istnieje szkoła specjalna, która otrzymuje całkiem inną subwencje niż szkoły, w których są klasy integracyjne.
Kończąc dyskusję Komisja przystąpiła do formułowania wniosków, które zostaną zawarte w uzasadnieniu wystąpienia do Ministra Oświaty:
1) finansowanie szkół subwencją oświatową od 95-100%,
2) najmniej dofinansowane są zadania pozaszkolne i zadania związane z integracją, w chwili obecnej miasto świetlice finansuje z budżetu miasta w całości,
3) zwiększenie subwencji na awanse zawodowe, przez dwa lata woj. podlaskie najwięcej awansowało nauczycieli, a subwencja na ten cel taka, jak w całym kraju,
4) doprowadzić, by oświatą zarządzała jedna jednostka.
Pani Skarbnik zwróciła się do posłów z prośbą, by poparli w Ministerstwie Kultury złożonych przez jednostki kultury wniosków.
Podsumowując dyskusję Przewodnicząca zaproponowała, aby Komisja wystąpiła do posłów z prośbą o poparcie zgłoszonych wniosków przez jednostki kultury. Równocześnie w przypadku subwencji oświatowej zaproponowała, aby przygotować wystąpienia w konkretnych przypadkach wspierające dodatkowe zasilenie łomżyńskiej oświaty.
Powyższy wniosek Komisja przyjęła jednogłośnie 6 głosami za.
Pan Poseł Lech Kołakowski poprosił o kopie tych wniosków.
Pani Aleutyna Kołos zwróciła się do Prezydenta z zapytaniem, kiedy zostaną wznowione ze związkami rozmowy na temat regulaminu dodatków.
Pan Prezydent Choiński wyjaśnił, że nie będzie. Były uzgodnienia, jest protokół rozbieżności i materiał stanie na sesji w marcu.
Pani Alicja Gołaszewska wyjaśniła, że sesja przewidywana jest 28 marca, przed sesją Komisja spotka się i jeszcze raz przedyskutuje.
Pan Prezydent Choiński wyjaśnił, że być może ten nowy zaproponowany system należy wypróbować. Budżet jest przyjęty i nie należy jego burzyć.
Pan Janusz Żebrowski zauważył, że budżetu nie burzy o 600 tys. mniejsza subwencja, a burzy 130 tys. na dodatki.
Pan Tadeusz Zaremba zauważył, że budżet będzie znany, jak będzie metryczka. Chodzi o pewną zasadę i może należy spróbować.
Oba związki stwierdziły, że propozycje Prezydenta są nie do przyjęcia.
Pani Aleutyna Kołos zwróciła uwagę, że w mieście nie ma dobrego doradztwa dla nauczycieli. Potrzebne jest dobre doradztwo, które pokaże młodym nauczycielom, jak należy na lekcjach pracować. Potrzebne są lekcje pokazowe prowadzone przez doradców. Apeluje, by miasto ten problem zauważyło i zajęło się nim.
Pan Prezydent Choiński wyjaśnił, że dotychczasowe doradztwo nie sprawdziło się, planują inne rozwiązanie. Zaproponował aby związki zawodowe zrzeszające w swoim gronie wielu nauczycieli również nad tym problemem zastanowiły się.
W związku z wyczerpaniem porządku dziennego Przewodnicząca zamknęła posiedzenie Komisji.