Dzień Pamięci o Holokauście i Przeciwdziałaniu Zbrodniom Przeciwko Ludzkości

Warszawskie getto zostało utworzone przez Niemców w 1940 roku gdzie umieszczono ponad 400 tys. Żydów. W szczytowym momencie getto osiągnęło gęstość zaludnienia sięgającą 146 tys. osób na 1 km2. 19 kwietnia 1943 r. Niemcy przystąpili do jego ostatecznej likwidacji. W dniu wybuchu powstania, w święto Pesach, na terenie getta przebywało 60 tysięcy osób. Bezpośrednią przyczyną powstania była decyzja o likwidacji getta warszawskiego podjęta w ramach realizowanego przez Niemców planu zagłady europejskich Żydów. Zaledwie kilkudziesięciu powstańcom udało się wydostać kanałami i podziemnymi tunelami z płonącego getta, wojnę przeżyli nieliczni. 

Tablica, przed którą kwiaty złożyły władze Łomży, zlokalizowana jest niedaleko miejsca, w którym znajdowała się brama getta, utworzonego w naszym mieście przez niemieckiego okupanta 12 sierpnia 1941 roku.  Zlokalizowane zostało ono w jego gęsto zabudowanej części, ograniczonej ulicami: Woziwodzką, Żydowską, Rybaki, Zieloną, Senatorską i Starym Rynkiem z wyłączeniem ratusza. Jego akcja likwidacyjna rozpoczęła się 2 listopada 1942 roku, a większość mieszkańców trafiła do obozu w Treblince.

Żółte żonkile, będące symbolem tego dnia, przed tablicą poświęconą „Wiecznej pamięci Żydów Łomżyńskich” złożyli prezydent Mariusz Chrzanowski, radny Marcin Dębek oraz radny Krzysztof Sychowicz, naczelnik Oddziałowego Biura Badań Historycznych IPN w Białymstoku.